Geçtiğimiz pazartesi günü sendikal platform önderliğinde grev ve KKTC Meclisi önünde eylem düzenlendi. Emeklilik yaşının değiştirilmesi ve primlerde de değişiklik yapılmasını düzenleyen Sosyal Güvenlik(Değişiklik) Sosyal Sigorta(Değişiklik) İhtiyat Sandığı(Değişiklik) Yasa tasarılarının hayat bulmasını önlemenin temel amaç olduğu bu eylemler aslında bir ilk adım. Sendikaları bu ülke şartlarında vazgeçilmez kabul edenlerdenim. Belirli sınırlar içinde sendikal hareketlere desteğim tamdır. Seçilmiş vekillerinden, hükümetine ve genel olarak Meclisine kadar iradesi pas geçilen bu ülkede maalesef muhalefet yapan sadece sendikalar, yani çalışanlar kaldı.

Bu ülkede ortak bir nokta aranmadan, bir diyalog yolu ile uzlaşma sağlanmadan bazı adımların atılmak istenmesi en büyük yanlıştır. Bu saatten sonra iktidardan olumlu yönde bir beklenti yok. Muhalefetin durumu ortada. Sendikal hareketlenme de olmazsa bu ülke, birilerinin hep istediği, hep karar aldığı ve hep uyguladığı kimsenin de ses çıkarmadığı bir rejimin merkezi olur. Esas itiraz noktası olan düşünce; Ben böyle istiyorum, böyle olacak. Demokratik bir ülkede yaşadığımızı iddia edenler bunun gereklerini de yerine getirmelidirler. Demokrasi sözde olmaz. Sorumluluğunuz olan insanlarla, vaatler vererek desteğini aldığınız kesimlerle onları ilgilendiren konularda sadece kendi iktidarınızın devamını sağlayacak kararları uygulamak isterseniz elbette bu kesimlerden tepki duyacaksınız. Bu ülkede iktidarı, siyasi yapısı ve halkı ile bütünleştiğimiz bu sistemi artık geride bırakmalıyız. Bu ülkede gerçek anlamda reformlar yapılması şarttır! Bu ülkede sil baştan yaratılması gereken çok şey vardır! En başta siyaset kurumu yenilenmelidir. Bu yenilik düşünce olarak ayni, tabela olarak farklı siyasi renklerin bir araya gelmesiyle olmaz. Ana yaklaşım ne Türkiye’ye yük, ne Kıbrıs Cumhuriyetine yama olmak olmalıdır. Bu dengeyi kuracak yeni ve dinamik düşünceler ancak ileriye doğru umut verebilir.

Ayni anlayış sendikalar için de geçerlidir. Bu ülkede sadece kamu çalışanları yaşamıyor. Uygulanmak istenen kararlar bu ülkede yaşayan herkesi etkileyecek. Sendikaları belirli sınırlar dâhilinde desteklediğimi belirtmiştim. Çalışanın, emekçinin haklarını koruma amacı esas olan sendikalara en büyük eleştirim özel sektör çalışanlarına uzak olmalarıdır. Sorun veya engel ne olursa olsun bunu aşmak sendikaların görevidir. Kıbrıs’ın kuzeyinde özel sektör çalışanı her yönüyle istismar ediliyor. Bu düşünceyi seslendirirken herkesi ayni kefeye koymuyorum elbette. Ama bu çağda çalışanına sendika hakkı vermeyen bir çalışma yaşamını da kabullenemiyorum.