Bazı zamanlar vardır ki söylenecek pek bir şey bulamazsınız. Öyle anlardan birindeyim. Ölüm. İnsanlığın çaresizliği. Doğanın, yaşamın, var olmanın dengesiz kuralı. Her şeyin bittiği nokta. Bazı insanlar için ölüm, sadece bedensel olarak var olmama anlamındadır. İşin aslı fikir olarak, düşünce olarak, geride güzel bir şeyler bırakmak olarak yaşamaktır. İşte böyle bir değeri kaybetti Kıbrıs Türk Halkı. Halkı gibi, ülkesi gibi çok tartışıldı. Ama tüm eleştirilerin, tüm tartışmaların merkezinde her daim “Saygı” vardı. Seveni de, sevmeyeni de derin bir saygı ve hayranlık duydu. Böyle ender bir devlet adamı ve liderdi.

Rauf Raif Denktaş. Kıbrıs adasının en çok konuştuğu isim. Bu talihsiz adanın son yarım asrına damgasını vurmuş bu sembol isim 88 yaşında hayata veda etti. Karşılıklı ilk konuşmamızda henüz on sekiz yaşında idim. Yüz yüze değil, telefon aracılığı ile kısa bir konuşmamız olmuştu. Babam yeni rahmetli olmuş ve telefonla evimizi arayıp “Başın sağolsun evlat” diyerek başsağlığı dilemişti. Hayatım boyunca unutmayacağım ender anlardan biridir. İnandığı dava uğruna, dünyayı karşısına almış her merkezde saygı görmüş, mücadeleye adanmış bir yaşam. İçinde bulunduğumuz konjektürde bırakın mücadele etmeyi dik bir duruş bile sergileyemeyen yöneticilerimizi gördükçe Kurucu Cumhurbaşkanımız Sayın Denktaş’a olan saygının kaynağı anlaşılıyor aslında.

Mutlaka hataları, keşkeleri, pişmanlıkları olmuştur. Söyleyemedikleri, sır olarak içinde tuttukları da olmuştur elbet. 1974 20 Temmuz harekâtı olmasaydı bu gün için Kıbrıs adasında çok farklı bir ortam olacağı kesin. Bu harekât için Türkiye’yi cesaretlendiren, ısrar eden, uyaran Sayın Denktaş’tı. 1974 sonrası istediği şekilde oldu mu? Bana göre olmadı. Bu zaman zarfında benim de fikirlerine muhalif olduğum oldu. Ama
KKTC’nin kurulduğu 1983 yılında 8 yaşında olan ben KKTC ve Denktaş isimlerini duyarak büyüdüm.

En başta da söylediğim gibi sadece kendi halkı tarafından değil dünya tarafından saygı görmek her insanın harcı değil. Liderlik budur. Dünya üzerinde Kıbrıs adını duymamış, yerini bile bilmeyen birçok insan Denktaş ismini duydu. Öğrendi. Sayın Cumhurbaşkanımızın uğruna hayatını harcadığı Kıbrıs’ta bugünden sonra ne olacağı belli değil. KKTC bir miras olur mu? Birleşik Kıbrıs düşüncesi hayal mi? Gerçekleşir mi? Başka başka kaderler bu ada için çizilecek mi? Bunlar zamana saklanmış muammalar.

13 Ocak 2012 Cuma. Saat 22.00

88 yıllık bir çınar tarih oldu. Allah rahmet eylesin, yattığı yer nur mekânı cennet olsun. Ailesinin, sevgili Serdar Denktaş’ın tüm Kıbrıs Türk Halkının, hepimizin başı sağolsun.