Düşünen, sorgulayan, araştıran ve öğrenen bireylerin oluşturduğu bir toplum gerçekleri gören ve hayatlarını şekillendiren bir toplumdur.
O halde gelin hep birlikte sorgulayalım..
Hükümet sağlık hizmeti alımı kapsamında özel bir hastaneye borçlu kalıyor.
Borcun 60 milyon TL civarında olduğu belirtiliyor.
Geçtiğimiz günde bu borçtan mütevellit ilgili işletmeye 50 milyon TL ödeme yapılıyor.
Ha yapılmasın mı?
Elbette yapılsın.
Sonuçta bir hizmet alınmıştır devlet tarafından.
Takdir edersiniz ki bu hizmetlerin de bir mali karşılığı var.
Ve bu şekilde devam edildiği takdirde olmaya da devam edecek.
Ha kim veyahut kimler denetliyor bu çıkan meblağın hizmet bedelini, fatura karşılığını bilmiyorum.
Ama ortaya böyle bir hesap da çıkmışsa var elbet bir gerçekliği.
Şimdi gelin bir de konuya bu açıdan bakalım.
Devlet hastanelerinin ve çökme noktasına gelen sağlık sisteminin durumu ile başlayalım konuya.
Bugün ortada duran bir gerçek varsa, o da şudur ki, devletin sağlık sistemi patır patır dökülüyor.
Yani ihtiyaca cevap vermeyen bir sistem mevcut devlet hastanelerimizde.
Bundandır ki antlaşma gereği sürekli ilgili özel hastaneye hasta sevkiyatı yapılmaktadır.
Tabi yurtiçi sevkiyat.
İşte bundan mütevellit ortaya bir de hesap çıkmıştır.
60 milyon TL,hükümet bu borcun 50 milyon TL'sini geçtiğimiz gün ilgili özel hasteneye ödemiştir.
Gerçekten büyük bir para 50 milyon TL.
Acaba bu parayla neler yapılabilirdi?
Mesela bu parayla kaç solunum cihazı alınabilirdi?
Kaç ateş düşürücü, kaç ilaç, kaç röntgen cihazı,kaç doktor alınır ve istihdam edilebilirdi?
Bu parayla sağlık çalışanlarının çalışma koşulları iyileştirilebilir miydi?
2 ay önce yanan devlet laboratuvarının yeniden faaliyete geçirilmesi sağlanamaz mıydı bu parayla?
Evet bütün bunların hepsi mümkündü.
Ve/ fakat devlette bunları yapacak vizyonu ortaya koyamayan hükümetler kötü yönetimi performans olarak kabul edince ortaya böyle bir tablonun çıkması tabi ki kaçınılmaz sondur.
Yoksa özele verilen ve verilmeye devam edilecek böylesi bir parayla bir çok şeyin yapılması mümkün.
Ama gördüğünüz gibi tercih bu olmuyor.
Bunları sorgularken ilgili özel hastanenin hakkını da teslim etmek istiyorum.
Burada söz konusu olan bu özel hastanenin verdiği hizmete karşılık aldığı paranın hak edişi ya da etmeyişi değildir.
Bunu sorgulayacak olan da devlettir.
Benim burada vurgulamak istediğim bu kaynağın toplumsal kazanım noktasında daha verimli ve üretken kullanılabileceğidir.
Yoksa söz konusu işletme bu ülkede hastane inşa ederek katma değer yaratmıştır ekonomiye.
Fevkalade güzel ve donanımlı bir hastane inşa etmiştir.
Sonuçta bu alanda bir alternatif sunmuştur topluma.
Bu ayrı bir konudur.
Lakin devletin vatandaşından vergi olarak topladığı paralarla ödenen bu meblağların daha toplumsal projelerle halka geri dönmesini sağlamak yerine üç beş çıkarcının menfaatlerine göre hareket etmesini kabullenmeyi doğru bulmuyorum.