Takvimler 2 Şubat'ı gösterdiğinde kozmik gama ışınları, NASA uydusu Swift'i gezerek Dünya'yı dolaştı. Sapmadan birkaç saniye içinde, otomatik olarak WA Üniversitesi Zadko Teleskop Üniversitesi'ne bir uyarı gönderildi. Araştırmacılar, Ophiuchus takımyıldızındaki gökyüzünün görüntüsünü alarak harekete geçtiler.

Daha önce hiç bir şeyin görülmediği masif karanlıktan ortaya çıkan şey, gökyüzünde görünür olan ve hızlı bir şekilde parlaklaşan 'optik geçici bir görüntü” idi. GRB170202 adı verilen olay, çok enerjik bir gama ışını patlaması (GRB) olarak nitelendirildi. Bir dakikadan daha kısa bir sürede gama ışınları azaldı ve GRB parlaklığı azaldı.

Zadko Teleskobu, optik patlamanın tüm gelişimini kaydetti. En büyük fırtına sırasında GRB170202, parlaklık açısından milyonlarca yıldızla eşitti. Zadko Teleskop ışık eğrisi, GRB170202'nin gama ışını emisyonundan sonra birkaç saniyeden birkaç saate kadar ışığı kaydedebiliyor. Bu patlama, fenomen ve dünyamız ile aradaki mesafenin ölçülmesini sağladı: Yaklaşık 12 milyar ışık yılı! Evren, bu tarihten şimdiye kadar o zamanki boyutunun dört katına kadar genişledi.

Gama ışınımı, evrendeki en büyük güçlerden biri(Hulk'ı unutmayın) ve daha sonraki optik geçiş, bir yıldızın var oluştan silinmesini gösteren kara deliğin doğumunun gösterilen imzasıdır. Bu tür olaylar nadir gerçekleşir ve onlarca Güneş kütlesine (güneşimizin kütlesi) kadar güçlü bir manyetik alanla hızla dönen çok büyük bir yıldız da dahil olmak üzere bazı özel koşullar gerektirir.

Bir GRB'ye en yakın şey, çökmüş bir yıldızın süpernova patlamasıdır. Aslında yakınlardaki GRB'ler, olayla bağlantılı enerjik bir süpernova varlığının kanıtı anlamına gelebilir. Simülasyonlar, çökmekte olan yıldızların çoğunun, bir GRB ışıması üretmek için yeterli enerjisine sahip olmadığını göstermektedir. GRB'lerin süpernovalarla karşılaştırıldığında çok nadir oldukları bilinir.