Bugün Pazar.
Hafta içi belki de çoğu zaman ayaküstü geçiştirdiğimiz o günün en güzel öğününü, bugün tadını çıkara çıkara yaptınız eminim.
Dostlarla, sevdiklerinizle, uzun süren kahvaltı sofralarının ardından kalkmadınız masadan belki de… Biriken onca konu, bütün hafta konuşulmayı bekleyen meseleler aile bireyleriyle tek tek konuşulmuştur elbette…
Ya da bütün hafta zaman ayıramadığınız yazılara, haberlere göz gezdiriyorsunuzdur kim bilir…
Sıcak çayınızı yudumlarken ya da kahvaltının üstüne yıllardır vazgeçemediğiniz o kahvenin kokusu genzinizi yakarken…
Kaldırın başınızı o gazeteden, bakın etrafa…
Şanslısınız, yanı başınızda çocuklarınız, eşiniz, sevgiliniz, anneniz, babanız ya da dostlarınız varsa…
Bakın onların yüzüne…
Bu Pazar onlarla birlikte aynı masada olduğunuz için şükredin bence…
En zor olan yalnız Pazar kahvaltılarıdır çünkü…
İnsan en çok o zaman anlar o Pazar kahvaltılarının kıymetini…
Allah kimseye yalnız Pazar kahvaltıları yaptırmasın…
Ne güzel söylemiş Aragon…
“Yalnız insan merdivendir, hiçbir yere ulaşmayan…” diye…
Peki ya siz, ömür diye yaşadığınız onca yılda, hangi kapıya, hangi insanın kalbine ulaştınız o merdivenle…
Saydınız mı, kaç tane dostunuz var…
Ağlayınca sizinle ağlayan, düşünce yanınıza koşan…
Bir, iki, üç…
Bir elin parmaklarını geçiyor mu, bu hayatta yan yana yürüdüğünüz yol arkadaşları…
Yoksa küslükler mi var affedemediğiniz…
Bu Pazar kahvaltı sofrasında olmasını istediğiniz ama hiç aramaya cesaret edemediğiniz…
Eminim hayat çok hızlı geçiyor diye hayıflanmışsınızdır kaç kere…
Ve hızla geçen o ömre tanıklık eden yol arkadaşlarıyla dargın kalmak, o hayatı “delete” etmek demektir belki de…
Kim acısıyla tatlısıyla yaşadığı anıların silinmesini, yok olmasını ister…
O arkadaşlar olmasa, o anılar hiç var olabilir mi, gerçek sayılabilir mi?
O anıları konuşacak o dostlar olmasa, rüyadan ne farkları kalır…
O dostlar değil midir, o anıların tanıkları…
Bu gece kandil. İnananlar bu geceyi bahane edip, bitirsinler küslükleri…
İnanmayanlar ise evreni düşünsün. Gelip geçen hayata baktıklarında eminim bir neden bulacaklardır kendilerince…
Neden mi böyle söylüyorum…
Kim bilir belki yarın çok geç olabilir.
Belki bir zaman gelecek, arasanız da ulaşmak imkansız olacaktır o kişiye…
Bugün Pazar…
Siz Şanslısınız…
Yanınızda dostlarınız, aileniz, çocuklarınız, sevgiliniz, anneniz, babanız, sevdikleriniz var…
Unutmayın, yalnız Pazar kahvaltısı yapmak zorunda kalmak da var bu hayatta…