Bugün birçok insanın gündeminde çocuklarının KGS-2 sınavı olması nedeni ile binlerce ailenin bu sınava verdiği önemi ve heyecanı vardır. Sabırlı bekleyiş vardır. Bir de sonuç vardır. Her ana ve babanın yüreğinde evladı için duaların yapıldığı ,sınav konusunda çocukların yüzüne okunmuş nefeslerin üflenmesi, şekerli suların içirildiği, acele etme, soruları kaydırma ile tembihlendiği en çok da çocukların duydukları heyecanın doruk noktası olan bir gün. Hepimiz bu telaşlı günlerden geçtik. Benimde anılarımda yer alan ve çok önemli yer tutan günlerden bir gün. Türk Maarif Koleji sınavlarıdır. 6 Mayıs 2017 yılından geriye doğru tam 37 yıl evveline gittiğim zaman Özdemir Berova'nın, üç yıl sonrasında ise diğer oğlum Kandemir Berova' nın sınavlara giriş heyecanını, kendilerinde olduğu kadar aradan geçen yıllara rağmen, yüreğimizde silinmez izler bıraktığını yazmak istedim. Eskiyen yıllarda, bugünlerde olduğu gibi yine okul bahçelerinde okul kapılarında bekleyenler olduk. Hatta bugün bu yazıyı yazarken kalbimin atışlarında o günlerin heyecanı hala daha var olandır. Çok şükür ikisi de sınavda belirtilen öğrenci alım sınırları içerisinde Türk Maarif Koleji’ne girdiler. Geçmiş yıllarda, şimdiki gibi elektronik ortamlar olmadığı gibi, giriş sınav sonuçları aynı gün de açıklanamıyordu. Sonuçların yayınlanması ile bayilerde gazetelerin tükendiği günleri gördük, yaşadık. Her iki oğlumun Kolejden mezuniyetlerine şahitlik ettik. İlk eğitim yılından girdiğimiz Okul aile Birliğinde diğer veliler ve okul Müdürü Değerli öğretmen Şinasi Tekman ile okul sorunları adına görev ifa ettik. Hani derler ya, torun evlattan çok sevilir tam da, o hesap, en büyük heyecan 2011 yılında dedesinin adını taşıyan Özel Berova 'nın son sınava giriş günü oldu. Sınav ertesinde, sıkıntıdan yüzümde Zona çıkmıştı. Neden bu kadar illaki TMK tercihindeki ısrar diye sorarsanız baba, oğlum benim okulumda eğitim görsün görüşü ile yapılan bu seçimde, annenin ders çalıştırmada üstün gayretini gördük, nihayetinde 2011 yılından itibaren torunum halen Türk Maarif Koleji'nde okuyan bir öğrenci oldu. Bizim çocuklarımızın zamanında tek sınav olan giriş sınavı, şimdilerde üç aşamada heyecanını muhafaza ediyor. Diğer torunum Demir'in de sınav günündeyiz. Bugünkü heyecanım nasıl diye sorarsanız inanın ki elim ayağım titriyor. Okul bahçelerinde bekleyiş, diğer ailelerle birlikte duyulan, sonsuz bir heyecan, sınavdan ilk çıkan çocuklara nasıl geçti soruları, zor mu? Kolay mı? Arayışında, yeşeren umutlar, sınav sonucunda yine eğitim sisteminin tartışılması, sınav soruları tartışılacak, sınavın yapıldığı okul bahçesinde veliler ile yapılan röportajlar yayınlanacak, sınavda başarılı olan çocukların dereceleri açıklanacaktır. Akşamın ilk saatlerinde internet ortamında öğrenciler aldıkları notu öğrenirken, sonuçta hayatın bir sınav olduğu gerçeğinden hareketle yaşam yine devam edecektir. Bu arada KAR-İŞ’in öğrenci taşımacılığında sınavlar için grevlerini Maliye Bakanı Sayın Serdar Denktaş ile görüşmelerinden sonra askıya alması da sevindirici bir sonuç oldu. Yaşadığımız müddet hayatımızda hep anılar vardır, var olacaktır... Dün Güzelyurt bölgesinden Ceren bana gizli mesaj ile yazdı. Kırmızı bir de kalp gönderip 'Tülin abla biz Cuma günü pikniğe gideceğiz söyleyin bakana, otobüsçülerin paralarını ödesinler pikniğe gitmeyi çok istiyoruz' dedi. Mesajına cevabım, iletirim oldu. Duygulandırıcı, gerekçeli, masumiyet taşıyan bir istem idi. Sınava giren öğrencilere duamız okula girebilecek, geçer notları almalarıdır. Eğitimde, her aşamada ders çalışmak başarının temeli. Hayat ise yaşanmışlıkların toplamı.
