Ekonomi kıt kaynakların en verimli değerlendirilmesidir.
Ekonomide en temel katma değer, getirisi yüksek üretimlerle sağlanır. Mal veya hizmet üretimi, üretmezsen önce mevcut kaynakları harcar tüketir, sonra da borçlanır tüketirsin.
Borçlarını ödemek için de bir bir değerlerini ve onların getirilerini elden çıkarır kaybedersin.
Fakirleşen ve ümitsizleşen, iç dış borcu dolayısı ile egemenliğini uygulayamayan bir devlete dönüşürsün.
ÜRETMEK ANAHTARDIR!
Sanayisiz ve üretmeyen ekonomi ithalatları pompalayarak neredeyse tüm diğer sektörlerin de gelirlerini dış üreticiye kaptırdığının en iyi ‘kötü örneği’ KKTC’dir.
Tarım, ticaret, turizm, inşaat sektörlerine doğrudan üretim yapan ve yan ürünler üreten tesisler korunmalı, rekabet güçleri takviye edilerek özellikle Kuzey Kıbrıs’a ait marka üretimlerin değerleri yükseltilmeli.
Bunları yapacak olan özel sektördür denilse de bu politikaları belirleyip projeleri geliştirmek ve uygulamak devletin görevidir.
BAKANLIKLAR BUNLAR İÇİN VARDIR.
Bakanlıklardaki yüzlerce personel bundan dolayı iş ve maaş sahibidirler. İlgili bakanlıklar defne yaprağını define, alıçı altın, zeytini ziynet, harupu hükümran etmenin yollarını bilmelidirler, bulmalıdırlar, başarmalıdırlar!
Emek yoğun ve geleneksel üretimlerimiz, tekstil, mobilya gibi alt sektörler ithal benzerlerine oranla avantajlı durumlarını yeniden kazandırılmalıdır.
Bu gibi küçük, temiz ve aile işletmeleri şeklinde ve ölçüsündeki tesisler merkezi sanayi bölgelerine hapsedilerek üretimden ve toplumdan koparılmamalıdır.
KISA GÖRÜLÜĞÜN NETİCESİ
Her üretimi sözde organize gerçekte keşmekeş olan sanayi bölgesi adındaki yerlere tıkıştırarak inanılmaz ekonomik zararlar ve değer kayıpları yaratıldı.
Gerek doğal ürünlerin gerekse insan becerilerinin en önemli girdisi olan sektörleri, ‘Sanayi’ kavramı ile yanlış yorumlayarak hem hammaddelerinden, hem üretici ve zanaatkârlarından uzaklaştırırken herkesi şehirlere taşıdık. Kamu görevlisi, üretici, iş sahibi, çalışan, öğrenci, hizmet arayan vatandaş büyük bir trafik keşmekeşi yaratarak şehirlere yolculuk yapıyor her gün.
Bu olgu kırsaldaki doğrudan ve ek iş ve gelir imkânlarını da iyice yok ederek, tarımsal, hayvancılık, gıda ve el işleri gibi uğraşları da bertaraf etmektedir.
Ama her şeyden önce bilgi biriktirmeyi, bilgi üretmeyi başarmalıyız.
ÜRETEMEYEN YOK OLUR, YOK OLACAK.
Sonraki yazımızda diğer sektörlerimizdeki içler acısı durumları, teknoloji, doğal kaynaklar, yenilikçilik, ulaşım, eğitim ve finans yönetiminde kazanamayıp heba ettiklerimizi de değerlendiririz.