Sevgi nedir? Sözlük anlamına göre 'insanı bir kimseye ya da şeye karşı yakın ilgi ve bağlılık göstermeye yönelten içsel duygu, sevme duygusu' İnsan yaşamının temelinde bu var olandır. Sevgi,duygusal yapı içerisine oluşan sarsılmaz bir bütünlüktür... Sevgi aile içerisine edinim kazanan ve dıştaki kişilere karşı kalbi duyguların söz ile, bakış ile yazı ile karşı tarafa iletilmesidir... İnsanlar elbette bir başlangıç ile birbirleri ile iletişim kurup, sevginin temeline aile yapısını oluştururlar. Bu oluşumda yer alan yakın çevre daha sonra ise evlat sevgisi ile tanışırlar... Çevrelerindeki insanlara, canlı olan her varlığa duyulan yakınlık bağında sevgi hep var olandır... Sevgi bağının kuvvetli duygular ile sağlamlaştırılması, meslek seçiminden, iş hayatına, sosyal çevrenin genişliğinde hep sevginin etkisi vardır... 'Sevgi ve Saygılarımla ' çoğu yazışmaların atındaki mühür klişe sözlerden öte anlam ifade ettiği müddet yaşamda başarı net olarak vardır... Tabi ki insan gerçekten saygı duyduğu, değer verdiği , önemsediği kişiye duyduğu sevgi fark yaratandır... Yeterli derecede saygı olan sevgilerde sadakat vardır. Paylaşılan olaylardaki sırdaşlık vardır... Şüphe uyandırmayan güven ise sarsılmaz olan inanç ortak değeri vardır...Kanaatimce her sevgi kutsaldır...Allah büyüktür söylemi mutlaka her insandaki deyiştir...İnançtır... Bir yakarıştır ... Anlamı çok ama çok derindir, dedikten sonra evlat sevgisi, evladın ana baba sevgisi her şeyden önemlidir... Bu sevgiyi yüreğinde taşıyan insanlar, karşısındaki insan kim olursa olsun, ona zarar verecek olandan, onu sakınır gözler...Ona kalkan olur... Sarsılmayan sadakatin temelinde yine var olan sevgidir, sevginin şiddetidir... Sevgisizliğin nedenleri içerisine bir takım psikolojik olayların yaşanmışlığını görebilirsiniz... Sorgulama ve düşünce insana verilen en büyük güç ve bu gücü olmayan insanlar, kendilerine zarar verebilecek kişilerin, nefreti ile dolduruşa getirilebiliyor... Halbuki hayatın dünya zeminindeki kayganlığında insanların bu gün var olduğu yarın yok olabileceği gerçeğinde,nefretin hiç bir şeklinin kabülü olmamalıdır... İçinde nnefretle kin besleyen insanları göz bebeklerindeki eziklikte görebilirsiniz... Sayıları az dahi olsa bu gibilere ,sevginin aşısını yapmak gerek ,bu ruh hallerinden kurtulmalarına, iyileşmelerine yardımcı olmak gerekir.. Bu gibilerin, yani yüreğinde, nefret ve kin besleyenlerin toplumda sevilmeyeceği aşikar olurken ,sevginin gücüne inanmayanların detayındaki sahte duygular kişide galip gelen olur... Bu insan bana gücenmez hem yakınım hem akrabam deyip onlara karşı tutarsız davranışlar ile onlar bana darılmaz demek de yanlışın büyüğüdür ve bir anda sizi kendilerinden uzaklaştırırlar ve siz nerden düştüğünüzü bile anlamazsınız... İnsanın yapabileceği en kolay davranış şekli sevgisini sergileyebilmekteki samimi haldir. Bu halin içinde daha çok manevi değerler vardır. Güzel sözler, en güzel iletişim , güzel bir bakış vardır ve daha da önemlisi sevginin samimi halinin karşınızdaki insana verdiğiniz güven içerisindeki saygı vardır... Kendisi ile barışık olan insanın barışa yapacağı çok hizmet vardır... Aynen Mevlana deyişinde olduğu gibi 'Sevgi Şifadır. Sevgi Güçtür. Sevgi Değişimin Sihridir.'