Malumunuz olduğu üzere CTP’nin 3 Bakan hakkında ki soruşturma önerisi mecliste reddedildi.
Ve tabi kamu vicdanı bir kez daha yara aldı.
Başbakan Hüseyin Özgürgün, kendilerini ancak halkın sandıkta yargılayabileceğini söyledi.
Özgürgün ayrıca, seçime hazır olduklarını ve muhalefet gibi seçimden kaçmayacaklarını da vurguladı.
Buradan da anlaşılacağı gibi Başbakan Özgürgün’ün ifadelerinden çıkan anlam; aslında Başbakan/Bakan statüsü olanların mahkemelerde yargılanamayacağı kanaatinde olduğu görülüyor.
Ayrıca konu Sayın Başbakan tarafından başka mecralara kaydırılıp, esastan uzaklaşılarak hukuki olarak izaha muhtaç olan yolsuzluk iddiaları yanıtsız bırakılıyor.
Oysa burada konu ne erken seçimdi, ne halkın yargısı.
Hoş günü geldiğinde nasılsa halk sandıkta takdirini yapacaktır.
Peki hukuk?
Öyle anlaşılıyor ki hukuk çok da önemli değil meclisin bugünkü yapısında..
Peki şimdi ne olacak?
Bu mevzu meclis de karşılık görmediğine göre, CTP Genel Başkanı Tufan Erhürman’ın önceden yaptığı açıklamada üzerine basa basa vurguladığı adım doğrultusunda hareket edilecektir diye düşünüyorum.
Peki, nedir bu adım?
Polise soruşturma talebi ile başvuracaklarını söylemişti Sayın Erhürman.
Dolayısıyla CTP’nin bu adımı atıp atmayacağını hep birlikte göreceğiz.
Ve/fakat ondan önce UBP- DP azınlık hükümeti ve Bağımsız Vekillerin neden mecliste soruşturmaya izin vermediklerinin nedenlerini iyi anlamak ve değerlendirmek gerekir.
Öyle ya, madem korkulacak bir şeyleri yoktur, ya da veremeyecekleri hesapları yoktur neden kamu vicdanını rahatsız eden bir konu hakkında soruşturmadan kaçsınlar?
Sizce?
Hiç öyle lafı dolandırmadan yazacağım.
Çünkü hukuktan korktukları kadar hiç bir şeyden korkmuyorlar bu insanlar.
Güçlerini makamdan alıyorlar, halkı ise sadece o makamlara ulaşacak araçlar olarak görüyorlar.
Ve tabi ki kullanıyorlar.
Hal böyle olunca da, hukuku onların yaptığı gayrı yasal meşruiyeti olmayan tartışmalı, şaibeli icraatlarda kendilerine engel olarak görüyorlar.
Bir gün o hukukun ve sağlayacağı adaletin kendilerine de lazım olabileceğini hiç düşünmüyorlar.
Nitekim bugün mecliste ki yarım yamalak irade ile reddedilen soruşturmalar, yarın hem sandıkta hem de bağımsız mahkemelerde mutlaka yine önlerine çıkacaktır.
Kaldı ki, bugün bundan kurtulmuş olabilirler, ama yarın bunun kaçışı olmayacaktır.
Eğer varsa yanlış yapılanlar hesabı mutlaka yasalar nezdinde sorulacaktır.
Kimse meclisin dokunulmazlık zırhının arkasına saklanarak bunların geçip gideceğini zannetmesin.
Zira belli ki bu halk bu hesabı sormaya kararlıdır.