7 Ocak seçimlerinin iki kazananı var. Bunlardan birincisi hakkında muhalefetin öne sürdüğü onca iddiaya rağmen seçmeni ikna edip yüzde 36’yı aşkın oyla birinci parti olmayı başaran Ulusal Birlik Partisi.
Diğeri de girdiği ilk seçimde yüzde 17’ye yakın bir oy oranıyla Meclis’e giren Halkın Partisi.
Yeni kurulan örgütüne rağmen, yepyeni isimlerle yüzde 17 oy alan bir parti, siyasal sistemimize de önemli bir mesaj niteliği taşıyor.
Kudret Özersay’ın önderliğindeki Halkın Partisi, altı partili yeni Meclis’in en çok izlenen grubu olacak.
Tufan Erhürman önderliğindeki CTP ise ilk sınavında umduğunu bulamadı. Genel Başkan Erhürman, seçim sonuçlarını değerlendirirken, “Mücadeleye devam” mesajı da verse, hayal kırıklığı yüzünden okunuyordu.
CTP’de fatura birine çıkacak ama kime.
Kimilerine göre bu seçim sonucu CTP’de Erhürman’ın liderliğini tartışmaya açacak. Ama bir diğer görüş ise CTP’de Erhürman’dan çok daha önce ilçe başkanları, MYK ve Genel Sekreter tartışması olacak. Çünkü seçimdeki bu sonuçların faturasının CTP’nin çalışmayan örgüt başkanlarına ait olduğu söyleniyor.
Meclis’in bir diğer yeni partisi Yeniden Doğuş Partisi ise ben bu yazıyı yazarken iki vekille Meclis’te temsil edilmeye doğru gidiyordu.
En az yüzde 10 oy hedefleyen Genel Başkan Erhan Arıklı, sonuçlardan mutsuz olduğunu gizlemedi. Bu seçim sonuçlarının en geç haziran ayında bizi yeniden bir seçim tartışması içine daha sokacağını ifade etti.
Zira birinci parti olmasına rağmen tek başına iktidar olamayan UBP’nin DP ile ortaklığı da 26’ya ulaşmıyor.
Bu bağlamda YDP’den eklenebilecek iki milletvekiliyle 26’ya ulaşılsa da bu sayı ile hükümet etmenin, Meclis’i çalıştırabilmenin zorlukları çok iyi biliniyor.
O yüzden seçim öncesi UBP ile asla bir araya gelmeyeceğini açıklayan CTP ve HP’nin dışında TDP’ye de ihtiyaç duyulabilir.
YDP yerine koalisyona TDP’nin davet edilmesi hiç de sürpriz olmaz. UBP’den çok önemli isimlerin TDP ile koalisyon fikrine, “CTP ile yaptık, TDP ile niye olmasın” diye yeşil ışık yaktığını biliyoruz.
TDP Genel Başkanı Cemal Özyiğit de, bu anlamda Özersay ve Erhürman’ın aksine seçim sonrası koalisyon hesaplarına ilişkin kendisini bağlayan çok net açıklamalar yapmadı.
Seçimin bir diğer kazananı da son anketinde tüm eleştirilere rağmen seçim sonuçlarını doğruya en yakın oranda tahmin eden Gezici Araştırma Şirketi oldu.
Bir diğer önemli not da seçime katılımın düşük olması idi. Her ne söylendiyse halk, sandığa gitmek için ikna edilemedi. Sandığa gitme oranı yüzde 62’lerde kaldı.
Bu demokrasimiz için önemli ayıptır. Ayıplarda söz etmişken kullandığı oyu sosyal medyada paylaşanlar da ne yazık ki bir başka utancın temsilcisi oldular.
“Siyasi menfaat karşılığı oy satın alındı” iddialarının ayyuka çıktığı bir dönemde, bu davranış ne ahlaka ne vicdanlara sığar.
Halk sözünü söyledi. Siyasilere mesajını verdi. Ama siyasiler bu mesajdan ne anladı. Onu önümüzdeki birkaç gün içinde göreceğiz. Halkın mesajını anlamamakta direnen sonunda mutlaka kaybeder. Koalisyon hesapları yapılırken, bu mesaj herkesi kulağına küpe olsun.