Hükümeti teslim eden Hüseyin Özgürgün, koalisyon için kolları sıvayanları “sivil darbeciler” olarak ilan etti… Bir an düşündüm de, sivil darbe… Kulağa çok sıcak geliyor… Belki de bu ülkede en çok ihtiyaç duyduğumuz şey… Toplumsal ayaklanma ve halk darbesi… Özgürlük, demokrasi ve hukukun olanca gerçekliğiyle yaşandığı bir topluma ivedilikle ihtiyacımız var…

Bir güne uyansak, toplumun demokrasi yanlısı bütün kesimlerinin tek yürek olduğu, meydanlarda, sokaklarda nöbetleri tuttuğu, sivil toplum örgütleri ve iş dünyasının ele ele tek yumruk olduğu adaletsizliklere ve yok oluşa karşı… Mevcut yapıya karşı mücadelenin her aşamasında ve her alanda halkın meclisleşmesini örgütlesek… “Söz yetki karar, iktidar halka ve halkta” diyebilsek… . Hep birlikte, tek bir kişi gibi, bir anda, yabancılaştığımızı fark edip, ayaklansak ve toplumumuzu kurtarsak…Tüm halk birden ayaklansa…

Ancak on yıllar geçiyor , bizdeki tablo pek değişmiyor….Çünkü değil ayaklanmak konuşmuyoruz bile… Susuyoruz… Kabulleniyoruz bize reva görülenleri… Hedeflerimiz ve stratejilerimiz yok… Oysa, yapamaz mıydık? El ele verip bir halk inisiyatifi olamaz mıydık? Aynı yolsa yürüdüğümüz ,bireyler ve gruplar ile mümkün olduğunca ortaklıklar kuramaz mıydık? Sendikaların içinde ve dışında, sadece sendikal konularda değil, her türden ezilmeye karşı mücadele veremez miydik? Kırılıp, dökülüp, yok olmasaydık öylece…

Ama biz “merkezileşme”ye izin verdik…. Bir araya gelmeyi ve iş birliğini beceremedik. Her şeyin tek bir merkezden yürütülmesine boyun eğdik… Sistem orduları yarattık.

Bize musallat olan birçok kötülüğü, kötü toplumsal örgütlenmemizle biz var ettik… İşbirliği ve dayanışma sayesinde herkesin payına düşebilecek yararları anlamaya çalışmadan, kan bağı yoluyla kendisine en yakın olanlar hariç geri kalan herkesi rakip ve düşman gibi görerek, başkalarının yaşamları üstüne hiç kafa yormadan, kendisi için mümkün olan en büyük çıkarı elde etmeye çalıştık sadece…

Köleliği öğrendik, bizi kölelikten kurtarmak için özgürlük için can atan insanlara da kulak vermedik… insanın insan tarafından sömürülmesine sustuk…

Yani demem o ki, müstakbel koalisyon ortaklarını bilmem ama bize bir sivil darbe şart…

Şimdi bir halk ayaklansa, sürüklenip giden şu tren raya başkaldırsa… Takılı kalan şu bozuk plak birden kulağımıza güzel bir melodi fısıldasa… Ne de güzel olurdu…