Geçenlerde, yerel bir gazete , Cumhuriyet Meclisinde, Sayıştay’ın
incelemiş olduğu kurumlardaki, mali denetim raporlarının, listesini
verdi .
Toplam olarak 136 rapor .
Bunların hepsi, mali denetim sonucunda, Cumhuriyet Meclisine gönderilen ve Meclisin ilgili komitesinde, görüşülmeyi bekleyen dosyalar .
Bunlara bir göz attığımız zaman, siz de hayretler içerisinde kalacaksınız .
Tarih sırasına göre, bir göz attığımızda, hayretimiz de belirmiş olacak .
Cumhuriyet Meclisinde bulunan, Sayıştay raporlarının, tarih sırasına göre başlangıcı, 1991 yılına kadar dayanmaktadır .
Aradan 27 yıl geçmiş olmasından, günümüze gelinceye dek, ki en son , 2014 tarihini taşıyan Sayıştay raporudur .
Bu tarihten, günümüze kadar, Meclisimizde her hangi bir Sayıştay raporu bulunmamakta .
Dört yıllık denetimler, her halde peyder pey gelecektir .
En uzun tarih, 27 yıla tekabül etmekte ve 2014 yılına kadar gelmektedir .
Meşhur bir ata sözümüz vardır :
Demir tavında dövülürse, bir işe yarar .
Bu süre içerisinde, sonuçlandırılmayan bu kadar rapor .
Dosyalarda, Meclisin ilgili komitesinin tozlu raflarında bekletilmiştir .
Son dört yılın raporları da, yok .
Demek ki, bu sistemde bir aksaklık var .
Bunu irdeleyen her hangi bir siyasal iktidar, çıktı mı ?
Çıktı ise, bu manzara ile karşılaşmak, mümkün olacak mıydı ?
Sistemde tıkanıklık olduğuna göre, bu sistemin ele alınması, artık kaçınılmaz bir hale gelmiştir .
Önemli kurumların başında oturan herkes , ülkede en önemli eksiklik ve boşluğun denetim mekanizmalarında olduğunu söylemektedir .
Tabii burada, mali denetimden bahsetmekteyiz .
Yeni Hükümet, hesap soracak diye oluşturuldu .
Seçim bildirgelerinde hemen hemen her parti, az veya çok bu konuya değindi .
Hesap sormak kolay .
Peki, hesabı kimden soracaksınız ?
27 sene öncesinden mi ?
Bu kadar zaman süreci içerisinde, kimi bulup hesap soracaksınız ?
Suçların şahsiliği ilkesine göre de, suçu işleyene yöneleceğinizden. Mirasçılarına da, rücu edemeyeceksiniz .
Mali denetim sistemimiz . Gelişen , değişen ve oluşan, gerek iç gerekse dış etkenler sayesinde, yetersiz kalmıştır .
Hesap sormazdan önce , sistemi çalıştıracak girişimlerin yapılması, gerekli değil midir ?
Mali denetimde, işleri süratlendirecek, çeşitli denetim mekanizmaları. Getirilemez mi ?
Veya .
Sayıştay’ın yeterli hale gelebilmesi için, çalışma yapılamaz mı ?
Gerçi, bunun için Anayasa değişikliği gerek . Mecliste konsensusla bu mümkün .
Bu olmayacaksa , yasal düzenlemelerle, mali denetim kurumları da, artırılamaz mı ?
Ne demişti rahmetli Demirel !
Demokrasilerde, çare tükenmez .
27 sene önceki bir fiilin hesabı, ha soruldu ha sorulmadı .
Geç gelen adalet, adalet değildir ..
Yeni Hükümeti bekleyen işlerin başında, bu önemli konu yatmaktadır .
Sistem ele alınıp işlevsel hale getirilmezse ve hesabı 27 yıl sonra
sorulursa. Bu sorulan hesaptan, ne çıkar ?
Bu önemli sorun halledilmeden, hesap sormaya kalkmak , zevahiri kurtarmaktan öte gitmez .
Dostlar, alış verişte görsün hesabından, öteye gitmez .