Bugün yüreğimden kopan, içime işleyen, bir şiirle çıkmak istedim karşınıza, Biliyorsunuz şiir hayatımın bir parçası. Yaşamımda şiir, en önemli taşlardan birtanesi, yazdıkça, şiir okudukça, bana hep iyiliği hatırlatır. İyiliği gönül dolusu sevgiyi içinde barındırdığı insanlığı. nefret nedir? kıskançlık nedir? yalan nedir? kötülük, küslük, özenti, çirkinlik nedir bilmez. Sadece sevmeyi saymayı bilir...Neşeli bir akşamüstü, şöyle bir baktım gökyüzüne, ansızın düşer gibi oldu üstüme. Kaldıramadım, hep orda, ağacın yeşiline karıştı. denizin mavisi, tabiatın o esrarengiz sesinden ne çok öğreneceklerim var. Bütün gücümle sarıldım hayata. Uçsuz bucaksız bir maviliği sırtlamak ki bunun içinde uçsuz bucaksız yıldızlar, her gece karanlığa inat göz kırparlar Dünya ya, Dünya da yaşayan canlılara...Siz neyin peşindesiniz dercesine, bukadar güzel bir Dünya ya sahipsiniz daha ne istiyorsunuz... Üç unsurdan geçen canlılar Doğa hayat oksijendir, Hayvanlar insanların yalnızlığında en değerli arkadaşlar, sadık yoldaşlardır. Peki insanlar neden böyledirler, kavgaları, kinleri, küsmeleri, kıskançlıkları, doyumsuzlukları, intikam peşinde koşmaları, birbirlerini öldürmeleri...Bu kin bu nefret ne zaman bitecek? Maviyi kucaklamak bukadar zor mu...
Bazı şiirler şair tarafından hep kendine saklanır.Kimseyle paylaşmak istemez o şiirini.Çünkü o şiir kendisiyle beraber bir başkasına saklıdır.Ancak zamanı gelmiştir paylaşmanın.Paylaşmalıdırki aşkın acısı yaksın yürekleri.....
Ben bir şiirim.
Bir şiir gezinir dilimde,
Bağıra çağıra söylerim adını,
Yokluğunun hüznüne katılır çığlıklarım.
Sen ki kızgınlığımın ve hiddetimin anne yürekli merhametisin,
Sen ki benim her tarafa saçılmış gülüşlerimin matemisin,
Sen ki kalbimin görünmeyen sonsuzluğu,
Gönül fırtınalarımın taşmış nehirisin.
Sen ki yediğim bir parça ekmekteki alın terimsin.
Sen yoksun,biliyorsun içim acır,
Sen yoksun, biliyorsun boşanır gözyaşlarım sınırsız.
Seni hayal eden gözlerim gözbebeklerini giyer her şafak vakti.
Her ikindin bir gezintidir bana,
Dokunmak için köşede senden kalanlara.
Sen yoksun,geçmiş mevsimlere takılır gözlerim,
Hasretin kuşatır her yanımı,
Ardından adı sen olan yağmurlar yağar,
Puslanmış bir camda yazılı kalır adın.
Şimdi sensiz geçen zamanları dolayıp gözlerime,
Yine seninle yürüyeceğim sensizliğe,
Ellerimde solmuş karanfilleri sensiz mevsimlerin,
Gözlerimde kurumayan yaşlar.
Vakit sensizliğin ertesi,
Sensizliğin devamı,aşkın son hali... Sizi Seviyorum...