TC-KKTC arasında imzalanan Yapısal Dönüşüm Programı, 2018 sonunda bitiyor.
Bu Programa göre her yıl ‘’yıllık yeni bir protokol’’ ilgili süreler içinde imzalanır.
Yeni bir durum mu?
Hayır, değil.
Bu yıllık yeni protokolün amacı; İki ülke arasında aktarılması öngörülen kaynakla ilgilidir.
Prosedürlerin nasıl olacağıyla ilgilidir.
Bir önceki hükümet döneminde de yapılıyor muydu?
Evet yapılıyordu.
Atılan imzalar daha farklı mıydı?
Hayır, değildi.
Şimdiki hükümetin de yaptığı aşağı yukarı aynısı.
Nasıl da, gidenle gelenler birbirine benziyor zamanla.
***
24 Haziran, 2018.
Yerel Seçim tarihimiz.
28 Belediye Başkanı, 237 Muhtar, 280 Belediye Meclisi üyesi,
980 İhtiyar Heyeti Üyesini seçeceğiz.
Bu hükümetin vaadleri arasında bir yerel yönetimler reform vardı.
Beklediğimiz bu reformların yapılması ve sonrasında bu seçimlerin olmasıydı.
Bir çok belediye mali sıkıntı içerisinde ve devlet katkısıyla idame altında.
Bu reformlar olmadan yapılacak seçimlerle, görevi gelecek olan özellikle mali sıkıntı içinde olanlar için yeni Belediye Başkanları ateşten bir gömlek giyecekler.
Mali sıkıntı içinde olanlar belli…
Yetkiyi eline alanlar; Ellerindeki sınırlı kaynaklarla hangi soruna ne derece çözüm getirebileceklerdir ki!
Esas çözüm yerel reformun getirilmesinin ardından gelecek.
Özellikle belediye sayısının azaltılması en önemlisi.
Havuz sistemi denen sistem ise;
Bazı belediyelerin özel gelirlerini sadece kendilerinin yararlanmasına değil tüm belediyelerin kullanımında olmasına fırsat vermesi açısındand ikinci önemli gelişme olur.
Eleştirenler, karşı çıkanlar çok .
Elbette, hangi reform sancısız, eleştirisiz olabilir ki!
Hükümete gelenlerin , yetkiyi elinde bulunduranların, sorunlara çözüm getirmek için
irade göstermeleri şart.
Muhalefetteyken başka, iktidardayken başka olmayın.
Fark yaratın.
Verdiğiniz sözleri unutmayın.
Elbette sistemi değişip, yeniden kurmak pek kolay olmaz.
Ancak esaslı niyet olmalı, esaslı irade olmalı.
***
Hükümetin 100 gününün dolmasına az kaldı.
Neler oldu bugüne kadar?
Elle tutulur bir icraat var mı?
Halkın derdi geçim ve ekonomi iken; Akaryakıta zam, elektriğe zam.
Ne yazık ki bununla da kalmaz.
Zira akaryakıta ve elektriğe gelen zamlar herzaman için bir çok alanı tetikler ve seri bir zam zinciri muhakkak oluşur.

En önlenemez ve acı olanı ise TL’nin değerindeki düşüş.
Dövizin önlenemez yükselişi!
Kiminle konuşsanız, hayat pahalılı, gelirlerinin gerçek değerinin altına düşmesinden muzdarip.
Hükümetin döviz için aldığı 10 maddelik önlem paketi ne oldu?
Etkili oldu mu?
Halk icraat derken, kendi hayatına dokunan, büyük değil ufak ufak dokunuşlar istiyor.
Kendi yaşamında rahatlamasını sağlayan hükümetler istiyor.
Çok değil, ufak ufak da olsa razı artık…