Geçen salı günü Atleks Sanverler Ortaokulunun davetlisiydim. Öğrencilerle hemen her yıl çeşitli okullarda yaptığım “Okuma Sevgisi” isimli şöyleşiler benzeri bir toplantıydı.

ADA TV yani benim kültür- sanat programı sunduğum kanalım, her zamanki duyarlılığı ile hemen yanımda yer aldı. O gün, programa katılacak olan 120 öğrenci için “Dünya Çocuk Klasiklerinden Seçmeler” kitap paketinden gönderdiler.

Sabah okula gittiğimde inanılmaz bir heyecan ve hazırlık vardı. Öğrenciler salona yerleştirilmiş, ardından da ben davet edilmiştim. Alkışlarla karşılandım. Güzel sanatlar okulundan getirilen iki öğrencinin (yan fülüt ve gitar) müzikleri eşliğinde edebiyat ve tarih öğretmenleri benim şiirlerimden seslendirdiler. Çiçeklerle süslü masalarda mumlar yanıyordu. Duvarlarda posterlerim ve adım yazılıydı. Onca öğrenci ve öğretmenin bulunduğu salondan çıt çıkmıyordu. Daha sonra onlara çocukluğumdan başlayarak kısa bilgilerle başarılarımı örnekledim. Bana soru sorma fırsatı verdiğimde çoğunun evinde neredeyse tüm kitaplarımın olduğunu kıvançla öğrendim. Birçoğunun da beş- altı yıl önce “Masal Öğretmeni” olmuşum. Bana o günleri hatırlattılar... Bazıları gözyaşları içinde o günleri, benim onlar üzerinde bıraktığım izleri anlattılar...

İnsanın, hele de öğretmenlerin öğrenciler üzerindeki etkileri, yıllar sonra anlaşılıyor. Doğru davranışlar, inanılmaz mucizeler ortaya koyuyor. Üstelik gerçekten çok emek de istemiyor. Sadece biraz ilgi ve çoooook da SEVGİ... Güller ekerseniz güller topluyorsunuz...
Onlara ailelerini, arkadaşlarını ve öğretmenlerini çok sevmenin hayatı sevmek demek olduğunu anlatıyorum. Başarmanın ne kadar insanı mutlu ettiğini, yaptıkları her güzel şeyin aslında onların geleceği demek olduğunu söylüyorum. Sevgi, saygı, paylaşma ve dayanışmayı örneklerle sunuyorum... Okumanın insanı nasıl zenginleştirdiğini, okurlarsa kocaman ve renkli dünyaları olacağını bir bir onlara sayıyorum... Dilim döndüğünce, yüreğim yettiğince elbette...
Bakıyorum, hem de ta gözlerinin içine... Biliyorum anlıyorlar... Bana gönülden katılıyorlar... Öğretmenlerinden beş- altısının öğretmeni olmuşum, onları tanıtıyorum. Büyük ihtimal anne ve babalarının da...

Bu arada okuldaki disiplin ilgimi çekiyor. Ders saatlerinde bahçede dolaşan yok... Sınıflarda sakince ders yapılıyor. Öğrencilerin kılık kıyafetlerinde temizlik ve tertip göze çarpıyor. Öğretmenler arasında uyum fark ediliyor...

Okullarda öğrenci- öğretmen sayısının ideal olması, çocuğu yakından tanımak ve denetlemek açısından dolayısıyla başarıları açısından gerekli... Elbette, öğrencisini iyi tanıyan öğretmen onu disipline etmeyi daha iyi başarıyor.