Fransız lider E. Macron geçtiğimiz günlerde petrol vergilerini geri çekeceğiz diyip geri adım atmasıyla olayların duracağını birçok aydın söyledi ama öyle olmadı... Olmayacak da neden mi olay sadece petrol vergilerinin arttırılması değildi. Bunun dışında bir çok konu var. Bu yazımızda bunlardan konuşacağız...

Reflektörlü sarı yelek giyenler bu yeleği giymelerinde ki amaç ''görün bizi , biz karanlıkta kalanlarız'' demeye getirmesi idi. Bu eylemler bugün devam etmekte ve son 2 günde Paris sokaklarında yağma yıkma kamu düzeninin bozulması gibi durumlarla karşı karşıyayız. Bugün vergilerin ertelenmesi ile eylemlerin duracağı düşüncesi taşıyan Macron'un hükümeti yanılmış durumdalar ve söylenenlere kulak vermediklerinin göstergesi. Eylemler de 1 ay geçmiş ve artık bu vergilerin durdurulması ile sanki eylemlerin duracağı fikri hakimdi. Hükümetin açıklamasında ''derdiniz yakıt vergisi mi işte çektik'' demesi bu olayda amacın sadece yakıt olmadığı izlenimini oluşturmak ve sokağa çıkanların ayrılıkçı ve istismarcı olduklarını dünyaya duyurmaktı. Ayrıca basında ve açıklamalarda bu kişilere karşı polisin daha şiddetli davranacağı yayımlattırıldı. Bir korku salındı ve yeterli olmadı . Bütün dükkanlar yağmalandı... Paris yakıldı..Polislerin daha organize şekilde hareket etmesi ile sadece gözaltı sayısında ve yaralanan sayısında artış oldu. Fakat olaylar durmadı.
Vergi artışı durduğuna göre sarı yelekliler asıl olarak ne istiyorlar? Akaryakıt zammı olayların fitilini ateşleyen nokta idi. Bundan öncesi var... Mesela Fransa da zenginlerden alınan ''dayanışma refah vergisi'nin kaldırılması. Macron bu adım ile 5 milyar euro zenginlerde bırakmış fakirlerin üstüne bu vergileri yüklemişti. Bunun dışında hükümet maaş zammını enflasyona endeksli olmaktan çıkardı . Bu da daha yeni bir zammın ekonomi ile ilintili olmayacağı anlamına geliyordu. 1200 euro üzerinde olan emeklilik maaşlarından alınan genel toplum katkı vergisi daha da arttırıldı. Macron zenginlerden almadığı vergiyi emekliye işçiye aşağı Fransızlara yükledi. Zengini daha zengin fakiri daha da fakir yapan politikalarını devreye soktu. Zaten emeklileri 40 yaş üstü insanı sokağa iten neden de tam bu idi. Rekabet ve istihdam vergisi kredisi adı verilen vergi indirimi ile büyük capitallerin kasalarına 50 milyar euro yılda para koymayı başardı. Bunun bahanesini de şirketler de istihdam oluşturmak olduğunu savunan makron burada da yükü alt Fransalılara yükledi. Tüm bunlar halkın gözünde macron un oligarkların lideri fikrini doğurdu. Adaletsizlik kavramı burada çıktı.İşte bu sebepten eylemciler Champs Elysees de eylem yaptılar. Bu bulvar elitlerin temsil edildiği bulvar olarak sarı yelekliler tarafından görüldü. Yukarı da saydıklarımız mazot ve benzin ile bir alakası olmadığı ortada olduğuna göre Macron hükümeti eylemcilere kulak vermediği görülmektedir.
Peki sarı yeleklilerin talepleri ne idi? Aslı itibari ile aralarında ortak karar alarak 42 maddelik bir eylem gündemi çıkardılar. Talep listelerini hazırladılar. Bunun içinde neler vardır; Sıfır evsiz kalana kadar mücadele. Kısacası konut sorununun çözülmesi. Adaletli vergi sistemi. Asgari maaşların 1300 euro olması.Tek tip sosyal güvenlik sistemi.Maaşların enflasyona tekrar endekslenmesi.Büyük şirketlerden yani oligarklardan alınan vergi sisteminin yeniden tesis edilmesi.Barınma ve beslenme sorunun çözülmesi.Eğitim.Engellilere ödemelerin arttırılması.Gaz ve Elektrik faiş fiyatlarının düşürülmesi.Emeklilik yaşını tekrar 60 a getirilmesi. Halka koyulan aşırı vergilerin hakkaniyet seviyesine çekilmesi. Aslında bu saydığımız talepler Makron'un sonu anlamına gelmektedir. Neoliberal Proje olan Makron bu politikaları izlerse onu oraya getirenlerin işleri ile ters düşecektir.
Sarı yeleklilerin bu eylemleri aslında ''Frexit''(avrupadan fransanın çıkışı) politikalarını savunanlar içinde uygun ortam oluşutrdu. Mesela Le pen ve Melenchon'u temel notada buluşturan tek konu ''euro'' ortak para birimi entegrasyonundan çıkmaktır. Bu sarı yelekliler hareketi siyasal bir harekete dönüşür mü bilmiyoruz. Lakin E Macron u ileride daha zor günler beklemektedir. Ya teslim olacak ya da Fransa da asayiş aylar boyunca sağlanamayacak. Bu olayların ileri ki günlerde domino etkisi göstererek Avrupa da aynı sorunları taşıyan diğer ülkelere taşıma ihtimali de diğer Avrupalı liderler tarafından konuşulduğu su götürmez bir gerçek.İngiltere brexit ile zaten AB nin geleceğini sorgular duruma sokmuştu. İtalya,Yunanistan, İspanya ve küçük AB ülkelerinin ekonomik durumları zaten ortada ileri ki günlerde bu eylemlerin Frexit politikaları ile AB nin gündemine geleceği fikride ortaya çıkabilir. Bekleyip göreceğiz...