Değerli okurlar .
Yazının başlığı, çocukluk yıllarımızın bir sloganı idi .
Arife günü , yani bu günkü gibi .
Mahallenin çocukları, hep bir araya gelir ve bu sloganı hep birlikte avazımızın çıktığı kadar haykırırdık .
Çünkü ertesi gün , bayramdı. Yeni dikilmiş olan elbiselerimizi, ilk kez bayram günü giyecek olmanın heyecanını yaşardık .
Yine, yeni ayakkabılara ayaklarımızı sokup , etrafa caka satacağımız anların, hemen gelmesini beklerdik .
Bazı bayram arifelerinde . Ne olur ne olmaz diyerek , ayakkabılarımızı çaldırmama gailesi ile . Ayakkabılar ile yattığım geceler, hep aklımda .
Arife günü, arkadaşlarla, mahallede hangi evlere el öpmeye gideceğimizin hesabını kitabını yapardık .
Yine bu hesap kitap içerisinde . Hangi ramazan tatlısının, hangi evlerde yapıldığını öğrenir . Bayram günü o evlerin efradının ellerini öpmek için sıraya girerdik .
Genellikle, bayramlarda yapılan tatlılar .
Tel kadayıfı , olurdu .
Bayramlarda, Kıbrıs Türk halkının bayram sofralarında ve gelen misafirlere sunulmak üzere yapılan geleneksel tatlı türü idi .
Tel kadayıfı , bir Türk tatlı türü olduğu için . O yıllarda, adada Türkler tarafından yapılmakta idi .
Aşağı yukarı, bir buçuk metre çapında bir metal silindirin altına ateş yakılarak . İki litre hacminde bir kabın ince deliklerinden sulandırılmış hamur , yüz derecenin üzerindeki sıcaklığa erişen silindirden. Bir iki dakikada ince iplik haline gelir. Kadayıf adı altında tartılarak, müşterilere şuruplanmak üzere satılırdı .
Klasikleşmiş bir tür tatlı olan kadayıf . Dar gelirlilerin de bayramlarda yapabilecekleri tatlı türlerinden biri idi .
Bayramlarda sofraları süsleyen tatlı türlerinden bir diğeri de. Ekmek kadayıfı idi .
Bu tatlı türünün ana maddesi olan kurutulmuş ekmek, Türkiye’den getirilip, Türk halkına satılırdı .
Ekmek kadayıfının, alıcıları arasında Kıbrıslı Rumlar da vardı .
Ekmek kadayıfının maliyeti tel kadayıfın maliyetinden daha fazla olduğu için. Daha çok bu tatlı türünü, daha varlıklı kimseler, tercih ederdi .
Bayram sofralarının lüks tatlılarından biri de, Güllaç idi .
Bu tatlı türünün ana maddesi, şimdi olduğu gibi, Türkiye’den gelmekte idi .
Hamur işine aşina olan ev hanımları . Elde bezeler açıp, Baklava türleri de yaparlardı .
Baklavanın malzemesi biraz tuzlu olduğu için, dar gelirliler bu tür tatlı türünü pek tercih etmezlerdi .
Yine çocukluğumuzun arifesinde .
Toprak bardak ve testilerin içindeki okunmuş suları . Ölü yakınlarının mezarlarına dökmek için . Mezarlığın yolu sabah sabah tutulur ve bu ulvi görev yerine getirilirdi .
Bayram günü, istisnasız . Genellikle büyük bir kesim, camilere giderdi .
Bayram namazının, Camilerin dolması nedeni ile . Cami avlusunda kılındığını, hep hatırlamaktayım .
Hane halkı, Bayram topu atılır atılmaz . Bir birlerinin bayramını kutlar ve daha büyük yaşlardaki akrabaların bayramlarını kutlamak için, yollara düşülür ve bu görev de yerine getirilirdi .
Bayramlarda , en büyük aile bireyinin evinde , tüm akrabalar toplanır ve hep birlikte bayram yemeği yenilirdi .
Bayramın ikinci ve üçüncü günü . Dost ve arkadaşların bayramlaşması başlardı .
Dini bayramlar . Küskünlüklerin ve kırgınlıkların giderildiği günler olarak da değerlendirilirdi . Bayramlar kırgınların ve küslerin barıştığı günlerdir .
Yarın mübarek Ramazan Bayramı .
Bayramın Tüm İslam alemine ve Türk Ulusuna nice nice hayırlar getirmesini diliyorum .