Canınızın hiçbir şey istemediği bir günde olursunuz bazen... Miskinlik çöker üstünüze... İçinizden bir şey yapmak gelmez ya hani!

Kalkın, güzel bir duş alın... Dolaptan çoktandır giymediğiniz, cıvıl cıvıl renkli ve ince bir elbise çıkarın...
Giyin...

Aynanın karşısına geçip hafif bir makyaj yapın... Bu arada neşeli bir şarkı mırıldanmayı unutmayın...
Topuklu ayakkabılarınızı giyip tıkır tıkır yürüyün...
O ses sizi neşelendirecek...

Çantanızı alıp çıkın...
Vitrinlere bakın...
Şu şapka size çok yakışır...
Hemen alın takın...

Yoruldunuz...
Hoş bir kafe bulup oturun...

Kahvenizi yudumlarken gülümseyin... Yan masadakilerle gözgöze gelirseniz hafifçe başınızı eğerek selamlayın...

Başınızı masmavi gökyüzüne kaldırın...

İçinizden şükredin yaşadığınıza...
Sağlıklısınız...
Yürüyorsunuz...
Konuşuyorsunuz...
İşitebiliyorsunuz...

Ne mutlu deyin...
Yaşasın HAYAT deyin...

MİNİK KUŞ

sen de annenin
minik kuşusun
tıpkı benim gibi...

peki kafesteki kanaryamın
annesi nerde?

kafesinden salıversem, diyorum
acaba annesini bulur mu?

adresi bizde yok ama...

Ayşe TURAL

ZAMANDA YOLCULUK

Ailenize gitmek, yakınlarınızı ve akrabalarınızı ziyaret etmek sizi tam anlamıyla ' zamanda yolculuğa' çıkarıyor...

Köklerinize, geçmiş zamana yolculuk yapıyorsunuz... Kaybettikleriniz, unuttuklarınız ya da tam aksi unuttuğunuzu zannettiğiniz pekçok ayrıntının yıllar sonra karşınıza ansızın dikilivermesi...

Bence en tatlı yanı çocukluğunuza dönüvermeniz... Tadı damakta kalan hoşluklar... Size hatırlatırlarken sizin ansızın başka bir ayrıntıyı hatırlamanız...

Tavuk kümesine girip yumurta almaya çalışırken tavuk tarafından gagalanmanız..
Ayva ağacına tırmanıp da bir türlü inemeyişiniz...
Keçilerin, kuzuların peşinden gidip kaybolmanız...

Köy bakkalına götürdüğünüz sıcacık yumurta karşılığı aldığınız bir avuç renkli leblebi şekerleriniz..

Anladım ki: Mutlu çocukluk anıları olanlar, büyüdüklerinde de daha mutlu bireyler oluyorlar..

Çocuklarınıza güzel anılar armağan edin, ne olur!

İŞTE O ZAMAN

yıldıza kesmiş gökyüzü
ansızın
bir yıldız kayıyor
sen düşüyorsun aklıma...

yüzünü bana çevirsen
ay doğacak içime
aydınlanacağım...

gözlerin düşünce gözbebeklerime
çocuk gibi sevineceğim
bir deli cesareti
seveceğim seni...

ellerin
ellerime dokununca
yosun kokacak
tuz kokacak...

kucağında bir tekne misali
sallanacağım
işte o zaman AŞK
filizlenecek içimde
sen büyüyeceksin...

Ayşe TURAL

EVİM EVİM GÜZEL EVİM...

Dünyayı da dolaşsanız, daha güzel yerlerde de yaşasanız en güzel yer evinizdir...

Oturduğunuz koltuğunuz,
kahvenizi yudumladığınız fincanınız,
sizi özleyen çiçekleriniz,
yazmanızı bekleyen kaleminiz oradadır...

Her şey sizi sevgiyle kucaklar...
Aradığınız her şeyi gözünüz kapalı bulursunuz...

Huzur...
Mutluluk...
Sevgi ve güven...
Daha ne olsun...

ELVEDALAR

akşam
mavisini, morunu giyinip geliyor
sen geliyorsun...

gölgeler düşüyor ansızın
içim üşüyor...

yalnızlığın şalına sarınıp
bakıyorum ardından...

kim ne derse desin
ELVEDALAR can acıtıyor...

gelişine
yaseminler diziyorum...
gidişine
güz gülleri dökülüyor elllerimden...

sen
zamansız açan
bahar dalı gibisin...

Ayşe TURAL

AŞK, ONU KAYBETTİKÇE BULMAKTIR BİRAZ...

Aşk, büyülü bir sözcüktür bence... Aslolan adınla başlamaktır söze... Adını her duyuşta gülümsemektir... Hatta adını taşıyan kişileri bile biraz sevmektir sanki...

Aşk, içini ısıtır adamın zemheride... Kolsuz kanatsız kaldığında bile havalara uçmaktır, aşk... Hayata meydan okumaktır yüz kere, bin kere...

Aşk, adama bütün tövbeleri bozdurur... İnandıkların yerle yeksan olur... Un ufak olur, kırılır, parçalara ayrılırsın...

Aşk, onu kaybettiğinde bile bulabilmektir, yüreğinin en derin köşesinde... Aşk, onu her hatırlayışında burnunun direğinin sızlamasıdır...

Ağzına götürdüğün lokmanın boğazında kalmasıdır biraz... Yutarken gözünden süzülen yaştır, aşk... Bazen en büyük yasın, bazen şölenin olur...

YAŞAMA SORGULAMA

Önce çocukluğum gitti
Kayıp kente
Bİr kırlangıç kanadında
Kocaman açılmış çocuk gözlerimden...
Ardından
Beklemedi yeni yetmelik
İsyanları oynadı
Başkaldırısında dramlar...
Var-yoklar uzandı zamanlara
İçiçe geçti yalnızlıklar...
'Ben ben miyim? ..' ler sorgusunda
Yaşamın merdiveninde
Yaz çıkışları sıcacık...
İçimi ısıtır gülüşler
Yaşamın döngüsü kısır...
Gene de
Sırtımı dönemem yalnızlıklara...
İçimde hüzünleri oyar.

Yaprak dökümü olmasın ne olur! ...
Güz sonu yağmurları bunlar
Solan sararan bahçeler...

Kışı başlar yaşamın
Göçe hazırlanır alıcı kuşlar...
Göz pınarlarım kurur ağlamaktan
Bırakıp gidemem yalnızlığımı...

Ayşe TURAL

AŞK MERDİVENİ

Sevmiyor... Başka çiçekleri yanında istemiyor... Tıpkı aşıklar gibi... Kıskanıyor sanırım...
Çok ilginç ama doğru saptama.

Benim gibi çiçek sevdalısıysanız onların dilini öğreniyorsunuz...

Çiçekler de tıpkı insanlar gibi, dost canlısı ya da bencil...

SENCİL olanlar da yok değil elbette...
Kardeş kardeş mutlulukla yaşıyorlar...

Örnek alınmalı değil mi?


KENDİMİ TANIDIM

Seni tanıdım
Seninle....
Güneş ıslağıydı kaldırımlar
Gözlerin
Buğulu aşklar vadediyordu
Tıpkı sesin gibi...

Seni tanıdım
Seninle...
Küçük zaman kırıntılarıydı
Paylaştığımız.
Hepsini
Yoğunlaştırdım
Zenginleştirdim
Ta yüreğimde...
Ben de yüceldim
Duygularım da...

Seni tanıdım
Seninle...
Küçük sevinçler yakaladı beni
Yeni baştan yaşadım
Geceyle gündüzü
Mevsimler sende içiçeydiler
Tıpkı duygularım gibi
Hangisi yaz
Hangisi güz
Belli değil...

Seni tanıdım
Seninle...
Bir uçurtmanın
Rengarenk kuyruğundaydı
Umutlar...
Gökyüzünün rengini içerken
Sarhoştum...

Seni tanıdım
Seninle...
Yaşanmamış dünleri
Yarınlara ekledim.
Delice düşlerimle
Afacan sevgini tanıdım.
Dişlerim kamaştı tadından.

Aslında ben
Seninle
KENDİMİ tanıdım...

Ayşe TURAL

2012 YILI...
UNUTAMADIKLARIMDAN

“ Bazen birileri hayatımıza girer. Onların orada olmaları, bizim bazı amaçlarımıza hizmet etmeleri, kim olduğumuz veya olmak istediğimiz konusunda yardım etmeleri demek olduğunu kesinlikle anlarız.

Bu kişilerin kim olacağını bilemeyiz. Bir arkadaş, bir sevgili, bir şair ya da tamamen yabancı biri… Verdiğiniz konferansla öğrencilerimizi ve biz öğretmenlerini bu anlamda derinden etkilediniz.

Özellikle öğrencilerimizin hayatı daha güzel duygularla yaşama, kim olmak istediklerini bulma, kalplerini ve gözlerini nasıl açabilecekleri konusunda, onlara yardımcı olma ve kendilerini güçlü hissetme anlamında duygularına dokunmayı başarabildiğinizi gözlemledim, hissettim..

Sayın Ayşe Tural,
Sedat Simavi Endüstri Meslek Lisesi adına yürekten teşekkürler.”

NUR ARİFOĞLU-Ed. Öğr.

Mutlu hafta sonlarınız hiç bitmesin...
Sevgi ve saygılarımla...

AYŞE TURAL