İyi dostlar, güzel arkadaşlar seçebilmişsek, yaşamımızda daha bir güven içinde yaşarız. Hayatı paylaşmak adına, güzel zamanlarımızı onlarla geçiririz.

Biliyorsunuz, kahvenin bizim hayatımızdaki önemi çok büyük. Bir fincan kahvenin 40 yıl hatırının olması herhalde bu yüzdendir.

Kahve içeceksek, o an değil bir gün öncesinden, hangi arkadaşımızda içeceğimize karar veririz. Elbette içilecek kahve değildir belirlenen.

Hangi dostunuzla o zaman dilimini paylaşacağınızdır… Dostlarım, sevdiklerim iyi ki hayatımda varsınız.

Ben sizlerle bir anlam kazanıyorum. Sizlerle değerleniyorum.

HEY YALNIZLIK!

Gecenin KALBİNE doğru yürüsem ŞİMDİ...

Biliyorum

YALNIZLIĞIN TA KENDİSİ KARŞILAYACAK BENİ...

Hey YALNIZLIK boşuna bekleme...

G E L M E Y E C E Ğ İ M....

Ayşe TURAL


GENÇLERİN İŞİ GERÇEKTEN ZOR...

Düşünüyorum da çağımızda gençlerin işi her geçen gün daha da zorlaşıyor. Bizim zamanımızda… diye başlamayın lütfen. Unutmayınız ki, her şeyin hazırmış gibi göründüğü günümüzde, işler hiç de o kadar basit değil…

Ekmek aslanın ağzında değil, midesine inmiş. Gençlerimiz söke söke almak zorundalar. Koşullar, düşündüğünüz kadar basit değil.

Azla yetinenlere sözüm yok ama hırsla, daha iyiye ve mükemmele erişmek isteyen gençlerimiz, dünyanın bir ucunda, ülkemizden uzakta eğitim savaşı veriyor; hem de tırnaklarını geçire geçire…

İnatla başarmalarını, pes etmemelerini yürekten alkışlıyorum...

Yabancı bir ülkede, o topluma uyum sağlamak, kendini kabul ettirebilmek, aileden uzak, kendi sorumluluklarını taşımak çok önemli gerçekten…

Onları kutluyorum ve başarılarının devamını diliyorum. En büyük alkışım da okullarını bitirip yurda dönmeleri…

Arzu ettikleri bir iş bulamamalarına rağmen, yine de yanımızda yer almaları takdire değer…

HOŞÇA KAL ERIK AĞACI

bebeklerimi
dallarına astım
iyi uyut erik ağacı...

çiçeklerin
çocuk hayallerimde kaldı
gölgesinde ortancalar...

çığlıklarımı geri ver
ne olursun!
saklambaçlarım
kovuklarında saklı..

ben artık büyümüşüm
oyunlarım sende kaldı
sen de artık çürümüşsün
hoşça kal, erik ağacı...

Ayşe TURAL


IŞIĞIMIZ

Yaşamda kendimize ve başkalarına armağanlar verebiliriz...

Buna YÜREKTEN inanırım...

Her ne yapıyorsak en İYİSİNİ yaparsak IŞIĞIMIZLA hem kendimizi hem de başkalarını mutlu ederiz...

AŞKI HATIRLATMAK GEREK

yağmur yağıyor çisi çisi
gönlümün bahçesine
gri gökyüzü
hüzünleri döküyor toprağa
ağaçlara, çiçeklere...

bir hangi yerinde dünyanın
barış adına şiirler yazıyor şairler
barış adına
silaha sarılıyor, insan geçinenler...

bir hangi yokluklara,
ölümlere gebe zamanlara
kurşun sıkıyorlar, acımasızca...

şiir dilinde bir genç adam,
öyküler diziyor acıdan
umutsuzca da olsa
sarılıyor sözcüklere...
uçurtmalar gibi salıyor gökyüzüne
bir umut...
bir gelecek...
bir güneş olsun diye...

güvercinleri vuruyorlar, bir yerde
kanatları koparılıyor
uçmasınlar diye...
zalimce...
haince...

aşkı hatırlatmak gerek
zamanın tozlu sayfalarından çıkarıp...
kurumuş gelincikler gibi
kızarır mı dersin umutlar? ...

leylak kokuları
hatırlatır mı insanlığımızı,
geri getirir mi kayıp zamanları? ...

nar taneleri gibi keyifle
dişlerimizi kamaştırır mı yeniden
YAŞAMAK...

Ayşe TURAL / 16.5.2011 / Sarayevo ( Saraybosna)

ÖĞRENME VE YARATMA ZEVKİ

Öğrenmekten ve yeni bir şeyler yaratmaktan büyük haz duyan insanlara sonsuz saygı duyarım. Pek sık olmasa da zaman zaman karşılaşırız böyle kişilerle... Bizi şaşkına çevirirler...

Hemen her konuda bilgileri vardır. Genel kültürleri inanılmaz boyuttadır. Kendi dallarında da tam bir bilgi birikimine, yaratıcılığa ve beceriye sahiptirler...

Bunu yeterli bulmayanlar daha üst seviyelerde ya meslekleriyle ilgili ya da ilgi alanlarıyla ilgili araştırmalar yaparlar... Yaratıcılıklarının sonu yok gibidir... Ortaya inanılmaz fikirler ve icatlar çıkar...

Böyle kişiler olmasaydı, dünün telefonu, treni, ampulü; bugünün bilgisayarları, cep telefonları, uzay araçları bulunamazdı...

Lütfen daha küçük yaşlardan başlayarak, çocuklarımıza ilgi alanları bulmalı, seçmelerine izin verip desteklemeliyiz..


BİLMİYORSUN

ben senin
sayılarından korkuyorum
sense
benim düşlerimden...

vazodaki güller biliyor bunu
ama SEN
bilmiyorsun...

Ayşe TURAL

HAYAT GÖZ KAMAŞTIRIYOR…

Ne zaman yazı yazmaya başlasam karşıma geçip oturuyorsunuz…

Ya elinizde mis gibi bir kahve, ya da baharatlı kocaman bir çay fincanı… Merakla gözlerimin içine değil, yüreğime bakıyorsunuz gibi geliyor. Bocalıyorum önce… Heyecanlanıyorum ardından. Heyecan çok iyi bir şey aslında. O zaman daha güzel şeyler bulup çıkarıyorum, dağarcığımdan…

Bu neye benziyor biliyor musunuz? İpekliler satan bir kumaş satıcısına… En güzel, en gözalıcı olanlarını ayırıp koyar ya önümüze… Aynen öyle… Gözlerimiz kamaşsın ister…

Bence hayatın kendisi GÖZ KAMAŞTIRIYOR… Ona doymuyoruz, kana kana içilen su misali… Hangi yaşta olursak olalım, ondan bir an bile ayrılma düşüncesi gözümüzü korkutuyor… HAYAT öyle tatlı ki…

BİR HİKAYEYİ YAŞAMAK

hayata ve kaybetmelere karşın
ıskalamalarına
ve yan çizmelerine aldırmadan
bu hikayeyi ben yaşadım...

bir hikayeyi yaşamak
cesaret ve
yürek ister bayım...

tutkularımı da
arayışların çağrısını da
yüreğimin rotası yaptım hep...

kaybetmelere dayanmaz sanırdım
turuncu hikayeler...

“ kimse
hiç kimseye
kolay kolay bir aşkı vermez' derler
kimi buluşmaları
inadına
unutmak istemez yürek...

hepten gitmek
mümkün mü bir gün
yaşanan hikayelerden...

olsun
bu hikayeyi ben yaşadım
hiç pişman değilim...

Ayşe TURAL


HAYATI BİR SÜRPRİZ GİBİ YAŞAMAK...

Havalar hafiften de olsa serinlemeye başladı... Eylül geldi çünkü... Ben bu aya tutkunum, vurgunum... Biraz hüzün, biraz içe dönme duygusu yaşatır bana nedense...

Solan sararan yapraklara inat, binbir kokulu sonbahar çiçekleri açacak... Akşamüstleri hafiften ürperecek tenimiz... Gün batımları, şarkılar düşürecek aklımıza...

Yaşamımızda da umutları ekme mevsimi ...şimdi... Yarına daha bir görerek bakma zamanı... Hayatımıza birilerini davet etme zamanı... Daha uysal, daha sıcak, daha sevecen olma vakti...

Sevme zamanı... Kalbinizin kırıklarını aldırma zamanı... Hayat sürprizlerle dolu... Neden olmasın... Köşeyi dönüyorsunuz ve HAYATINIZIN AŞKI karşınıza çıkıyor... Yaşasıııııın....

YERİNDE KAL

ben ve sen
eğer
BIZ olacaksak gel...

şayet
ben ve sen olarak kalacaksak
sakın kıpırdama...
yerinde KAL..