‘Kalem kılıçtan keskindir’ derler.
Yalan olsaydı,
Yazılanlardan korkar mıydı, diktatörlerle, zalimler...
Kalemlerimiz öyle çok şey yazıyorki insan bazen kendi kendini sorgular bukadar yoğunluğun içinde o mürekeplerden dökülen yazılar inci inci dizilir ya, bir şiirde, ya bir güftede, yada bir makalede, öyküde hayat bulur. Hayatımız kendi avucumuzun içinden kayıp giderken, kendimiz için ne yaptık. hayatımızı hiç güzelleştirdikmi, kendimize zaman ayırdıkmı. Hayat bizim hayatımız.
Öyle çabuk geçiyor ki günler, hele sen bir bak hayatına.
Daha dün doğmuşuz sanki, yeni okula başlamışız, yeni sevmişiz.
Öyle çabuk geçiyor ki günler, yarın bitecek sanki, yarın ölecek gibiyiz.
Daha doymamışız yaşamasına, günlerimiz dün bir, bugün iki, ne çabuk akıp gidiyor zaman. Sakın bir şey bırakma yarına, yarın yok ki. Kendimize zaman ayırmayı öğrenelim, kendimizi şımartalım öyle çok şımartalımki etrafımızdaki sevenlerimize de örnek olalım. Her kucakladığımız, günü, Bayram tadına çevirelim. Okuduğumuz bir kitap, öğrendiğimiz bir farklı entsrüman ve herhangi bir spor dalı bizi çok ayrıcalıklı kılacak hali ile yaşamımızı güzelleştirecek ruhumuzu tazeleyecek... Hayatın bize verdiği en güzel UMUT yüklü yarınlarımızı güzelleştirerek günlerimizi kucaklamaktır...
'En zorlu zamanların sonunda en güzel mükafatlar bekler daima.'
Sizi Seviyorum...