Gözüme hangi renk far yakışır biliyorum. Yanağıma sürdüğüm allığın açısı da çok net. O açı, trigonometride hesaplayamadığım açılardan ziyade gayet ezberimde. Kameraya sağdan mı yoksa soldan mı bakacağım falan, bunlar yenilip yutulmuş bilgiler klavuzumda. Hasılı; havada asılı görünmez bir levha, kendimizi keşfedip keşfedip kaydediyoruz oraya.

...

Ben bugün; renklerimi, karanlığımı, açılarımı, tutarsızlığımı, sevdiklerimi, korkularımı, bildiklerimi, yanlışlarımı, yollarımı ve kayıplarımı sordum kendime. Cevabını bildiklerim de oldu bilmediklerim de. Kendimde keşfettiğim ve henüz keşfe çıktıklarım “elde var iki” dedirtti bana. Henüz sorgulamadıklarım ve yolculuğuna çıkmadıklarım içinse büyük bir heyecan sardı bedenimi.

…

Kader iki kısımdır:
1- İnsanın iradesiyle ilgili olan kısım (Kader-i Muallak)
2- İnsan iradesi dışında olan kısım.(Kader-i Mutlak)
Tam da bunu öğrendiğim gün, “Güç bende artık” diye bağıran He-man gibi hissettim kendimi. Düşünsenize bunca zaman “Kader” deyip sineye çektiklerimizin öğrenilmiş çaresizlik olduğunu kavradım.

...

Elbette, ten rengim, dilim, cinsiyetim, kiminle evleneceğim, benden olacak çocuklar ve benim kimden doğacağım mutlak kader kısmındaydı ve değiştirilemezdi. Ama zaten oyun bundan sonra başlıyordu ya. Şöyle düşün; bi trendesin. Ama o trende; hem iyiye hem kötüye açılan seyir pencerelerinin seçimi sende. Vagonlar var çeşit çeşit; kiminde kültür-sanat etkinlikleri, kiminde eğlence hergün bir parti. Kimi vagonda bomboş 4 duvar, kiminde ibadet yapılıyor 7/24, kimi vagonda ise eğitim veriliyor. Daha nice vagonlarda nice başka hayatlar yaşanıyor.

…

Vagonlar arası gezme serbest. İster gez dolaş hepsini, ister birinde kal geçir ömrünü. İşte bu kaderin muallak kısmı oluyor. Senin seçme hakkının olduğu en mühim nokta. O trende olmak iste mutlak kader. Yani kaderinin kaçınılmaz bölümü. Ama seni yaratan sonsuz kudret sahibi, kaderinin bazı bölümlerinde seçim hakkı tanımamış olsa da, sen bi kukla değilsin. Allah sana cüz-i irade verdi. Kaza ve kader sınırları çerçevesinde özgür iradenle hareket imkânını bağışladı.

…

Hasılı; aslında hepimiz birer öyküyüz. Lâkin bu öykünün yazarı da yine biziz. Masalın sonu kötü mü bitecek iyi mi, bu bizim kalemimizden çıkacaklara bağlı. Gökten 3 elma düşmüş; biri bana, biri size, sonuncu elma ise bu yazıdan nasibini alıp kaderinin kendi çabasına bağlı olduğunun farkına varanlara gitsin.