Koklayarak öpen kadınlar var ya işte toprak ana da, bu mevsim öyle, gelin beni doya doya koklayın öpün, beni koruma altına alın dercesine muhteşem güzelliği ile bize gülümsüyor. İnsan öylesiye yaşamamalı dünyada amacı olmalı, umudu olmalı. Özellikle bu kadar güzel bir coğrafyaya sahipse kendi ülkesi için de yaşamalı, bu kısacık hayatta. Bu mevsimde doğanın bize bahşettiği güzellikleri büyük bir titizlikle koruma altına alarak kocaman bir belgeselle dünya insanına tanıtabiliriz, Hatta ve hatta dünya mirasına koyarak bir Dünya markası haline getirebiliriz. İnsanlar yapay bahçelerle kendi ülkelerinin, tanıtımını yaparak turizme milyar dolarlar kazandırıyorlar. Bu topraklarda yetişen sayısız ziraat, çevre mühendislerimiz var, elele vererek birbirinden kıymetli dağ çiçeklerimizi çoğaltarak koruma altına alarak. turizme kazandırabiliriz. Örnek, Manisa'daki lavantalar gibi. Bali'deki pirinç tarlaları gibi. Singapur daki, orkideler gibi. Singapur orkidelerden kazandığı gelirle sayısız insan evine ekmek götürür, Ülke olarakda dünyada bir marka haline geldi. Bize bahşedilen dağ lalelerimizle bir adım atabiliriz. Kalbimizle yaptığımız herşey bize geri dönecektir. Yeterki isteyelim. Başaramayacağımız hiç bir şey yoktur, bu hayatta. Bu ülkenin alkışlanması, sevilmesi, beyenilmesi en büyük hakkıdır, yeterki adımlar atılsın. Umarım bu güzel düşüncelerim dikkate alınır.
Her doğan gün Bir Başlangıçtır, Kendini Hayatı ve ülkeni Sevmek İçin...
Tüm renklerimizle birbirimizi sevelim kabul edelim ve ülkemizi baştan yaratalım. Biz birbirimizi sevmezsek ülkemiz nasıl güzelleşecek...
Umut Güneşin doğmasını beklemek değil ; içindeki Güneşin doğmasına izin vermektir.
Sizi Seviyorum...