Eğitimci, Şair ŞİRİN ZAFERYILDIZI

GÜLÜMSEYEN YÜREĞİNLE DEFALARCA DOKUN…

GÜLÜMSEYEN YÜREĞİNLE
DEFALARCA DOKUN…

Dokun bana
nihavend
şarkılar dilinde
dokun
ellerime
yüreğime
bedenime
O ilk dünyaya açılan
Çığlık dilinde
eser yel
Kasırgalara çalar vurur,
yıkar maviyi
deli deli taşmak
coşmak
yaşamak
yeşile yakın
dokunmalısın
insanlığıma
hele ki duygularıma
bırakırsan
ıslak
yasemen kokulu
bahar heyecanlarında
hiç öğrenemem
dokunmayı
şiirin mısralarına.

Şiir konusunda Zaferyıldızı, şöyle der: “ Şiir bana göre çoğalmaktır, aynı zamanda. Bunu gelecek nesillere ulaştırmak gerekir. Ulaştıramazsak, bir yerlerde biter. Bu nedenle şiire ta ilkokuldan, ana sınıftan hatta kreşten başlamak gerekir. Evrensellik, kültür, iyi niyet, güzel olan her şeyin tohumu çocuk yaşlardan atılmalı… ”
Yaşadığı her yeri, köyü, kenti, sokağı, kuşu böceği çok sever şair… İlle de Lefkoşa’yı… Bir kadın olarak bakar Lefkoşa’ya…

KADIN LEFKOŞAM
Getirir mi
Lefkoşa’nın dar sokakları
ayak seslerini?
o zaman son bulur mu
yalnızlıklarımız
duyulur mu
arka sokaklarından Lefkoşa’nın
çocukların bayram sevinci çığlıkları?
o an bitebilir mi özlemlerimiz
verir misin Lefkoşa
hurma ağaçlarında
takılı kalan Temmuz gözyaşlarımızı
yağmalanan insan yüreğimizi
geri verir misin Lefkoşa?
kopardılar yaseminleri
kokularını yollara saçtılar mersin dallarının
feslikan dolu saksıların açıldığı pencereleri
arar olduk Lefkoşa…


TUTSAK GELİN TELLERİ:
2000 yılında yayınlanır. Bu kitabını oğulları Mustafa ve İsmet’e ithaf eder. Kitaptaki şiirlerinin yarıya yakını Romen rakamı ile numaralanmış, YAĞMUR DAMLALARI adını verdiği 19 kısa şiirden oluşur.
İnsana HAİKUları hatırlatır.
1.
Nadasa bıraktım
yüreğimi
yağmur
yağmasa da olur!
2.
Bohçalara
doldurulmuş kadınlığımı
nereye götürecekler
vermemek üzere?

Barışın sonsuza dek sürmesini isteyen yüreği, her şiirde, her dizede haykırır. Çocuk yüreğinin boynu büküklüğü her adımda peşinden gelir. Babasızlığının nedenidir savaş…

SINIRLAR KALKMALI
1.
Sürgün vermiyor dostluklar
açamıyor yeşillenmek isteyen tohumlar
barış adına kaç bahar veririz
kaç kez yakalanırız tipilere
doğurgan bedenimizden sevgilerimizi
söküp almak isteyen kaç insan kılıklı
ruhsuzla yürek yüreğe savaşmak zorunda
bırakılırız.

Savaşın çocuk belleğinde kalan izleri silinmez bir türlü… Anne olur, kadın olur, öğretmen olur… Tıkasa da kulaklarını, duyarlı yürek duyar gümbürtüsünü geçmişin yolundaki ayakizlerinde…
3.
Çocuk çığlıkları toplamıştık
savaş naralarını sustursun diye
Akdenizli ellerine bırakıvermiştik
sakındığımız kadınlığımızı dört
iklim boyu salıvermiştik üçüncü
büyük ADAya…


Şair yürek bir başladı mı dur durak bilmez. İpekböceği misali şiiri sarar sarmalar. İpeğin en hası ile dokur, aşkı da , özlemleri de yaşamı da…
Kıbrıs- Balkanlar- Avrasya Türk Edebiyatları Kurumu üyesidir, benim gibi… Şiirleri çeşitli dillere çevrilmiştir.
ŞİİR GİBİ KANARIM
Kadınlığıma
Uzanan ellerin(iz)de
Mecazi sesler yükselir
Bilemedin(iz) ki çevirisi yapılmaz
AŞKLARIN

Canım acır
İsmimin vurgusunda
Kanar kanar akarım
Şiir gibi
Kadınlığın haritasında

Bir başka şiiri de (Bulgarcaya Şaban Kalkan tarafından çevrilmiş)

GEL
Sen bedenimde koca bir VOLKAN ama yetmiyorsun ısıtmaya.
Buz gibiyim, üşüyorum.
Isıt ellerimi, tut biraz daha!
Yüreğimde tortop bir
HEYECANSIN
Bu bile kafi değil
Yaşamama!
Ölüyorum gözlerim açık.
Nefes ver,
Ümit ver, sev daha çok!
Sen, bir yerlerde olmuşsun,
Ben başka yerlerde
Zamanı yok et,
Gel artık.
GEL!

Zaferyıldızı, şiir yolculuğun ömrünce sürsün...

Ayşe TURAL


Bu haber 3287 defa okunmuştur

:

:

:

: