Meclis Genel Kurulu'nda, muhalefet nisaba destek vermedi; Azınlık Hükümeti yeterli vekil sayısına ulaşamadı. Nisap sağlanamayınca da toplantı 24 saat sonraya yani bugüne ertelendi.
CTP Genel Başkanı Erhürman, iktidarı “yamalı bohça” hükümeti olmakla suçlarken, TDP Genel Başkanı Cemal Özyiğit de Meclis’in son yasama gününde nisaba takılmasına “Koltuklarda kaldıkları her gün bu ülkenin geleceğinden çalıyorlar” sözleriyle eleştirdi.
HP Genel Başkanı Kudret Özersay ise erken seçim tarihinin neden Genel Kurul’a getirilmediğini sorguluyordu.
Tüm bu tartışmalar sırasında iktidar milletvekilleri ise canını dişine takmış kürsüden hükümeti savunmaya çalışıyordu.
Bu tartışmaları canlı yayından izleyen vatandaşlar ise yaşadıkları sorunun çözümü noktasında gittikçe daha karamsar, daha umutsuz bir hale bürünüyordu.
Çünkü hiçbir siyasi partinin gündemi Sterlin’in 12 TL’yi aşması, peş peşe gelen zamlar, ya da bir türlü açılamayan turizm veya ekonominin yaşadığı olumsuzluklar değildi.
Ülkede siyasete olan inancın yittiği, sorunları çözüm yeri olan Meclis’in giderek itibar kaybettiği bir süreci yaşıyoruz.
Peki seçimler bir daha olsa bugünkünden farklı bir yapı oluşur mu?
Hemen şimdi seçim isteyenlere bu soruyu sorduğunuzda cevap vermekte zorlanıyor.
O halde yapılmak istenen ne?
Neden iktidar muhalefet el birliğiyle bu ülkenin bir arpa boyu da olsa yol gitmesi için çaba göstermiyor?
Cevabı gayet net.
Çünkü ülkede siyasi yapı köşe kapma yarışı üzerine kurulmuş vaziyette. Herkes kapılan köşelerin el değiştirmesi ve kendi küçük krallıklarını kurmanın hayalinin kuruyor.
O yüzden de meselelere çözüm bulmak yerine kayıkçı kavgasıyla zaman geçiriyoruz. Günün sonunda olan yine vatandaşa oluyor.
Çünkü onlar, kapılan köşelerde kendi küçük krallıklarını kuran siyasetçilerin sadece seçim zamanı akla gelen oyuncağı oluyor.
Ancak bu devran artık böyle devam edemez. Halk artık uyandı. Bizden söylemesi…