Son dört yılda Sterlin yüzde 400 arttı. Sadece son altı aydaki artış hızı bile başımızı döndürmeye yetti.
Yaşanan hayat pahalılığı karşısında ülkenin gençleri, üniversite mezunları, doktorları, mühendisleri Güney’de iş kuyruğuna giriyor.
Meclis’ten geçen 2022 bütçesi şimdiden eriyip gitti.
Önümüzdeki yıl en iyimser tahminle bile bütçenin en az yüzde 50 açık vereceğini ifade ediliyor. Bu da yaklaşık 5-6 milyar TL’ye tekabül ediyor.
Bu paranın geleceği tek adres hiç şüphesiz Türkiye Cumhuriyeti’dir. Ancak seçim gündeminden başını kaldıramayan hükümetten bu yönde tek bir temas açıklaması dahi henüz duyamadık.
Seçimden sonra oluşacak hükümetin Ankara’ya yapacağı ilk ziyaret, ülkenin gidişatıyla ilgili bize bir veri sunacak.
Kaynak yaratmak için ya Türkiye’den borçlanacağız.
Ya da kendi imkanlarımızla burada yeni kaynaklar yaratacağız.
Ülke şu an duvara çarpmak üzere. Bugüne kadar halının altına süpürdüğümüz ne kadar sorun varsa hepsi üstümüze hücum ediyor.
“Devletin malı deniz, yemeyen keriz” dönemi bitti. Artık daha fazla tasarruf ve kamu kaynaklarını daha verimli kullanmanın yolunu bulmak zorundayız.
Bugüne kadar vergi reformu, kamu reformu diye süslü laflara etrafında dolaştığımız ne kadar mesele varsa artık çözmek zorundayız.
Mızrak çuvala sığmıyor. Gerçekleri görmek zorundayız.
Yönetenler de vatandaş da bu sistemin böyle devam edemeyeceğinin artık farkına varmalıdır.
Çok kazanandan çok, az kazanandan daha az vergi alınacak, lüks tüketimin tamamen kısılması gereken bir döneme giriyoruz.
Kurtarıcı beklemek doğru değil. Kendi kendimizi kurtarmak zorundayız. Bu halk geçmişte ne zorlukları, ne badireleri, ne yokluklarla atlattı.
74 öncesi verilen mücadeleyi bu kez ekonomik anlamda vermek zorundayız.
Türkiye şu an ekonomide yaşadığı dönemi “Ekonomik Kurtuluş Savaşı” olarak adlandırıyor.
Biz de Kıbrıs Türkü’nün ekonomik kurtuluş savaşını vermek zorundayız.
Aksi halde yarınlara bir ülke bırakmamız, çocuklarımızı göç yollarından geri çevirmemiz mümkün olmayacaktır. Bizden söylemesi..