Bugün Kıbrıs Türk tarihinde önemli bir gün. Hatırlayayım. Bundan tam 49 yıl önce bugün yani 16 Şubat 1973’te Rauf Denktaş, Kıbrıs Cumhurbaşkanı Yardımcılığına seçilmişti.
1974 Türk Barış Harekâtı sonrasında 13 Şubat 1975'te Makarios’un adaya dönüşü nedeniyle, buna reaksiyon olarak ve Makarios’un meşruiyetini kaybettiğini tescil için ayrı devlet kurmayı öneren Denktaş’ın bu önerisi o gün kabul görmeyince Kıbrıs Türk Federe Devleti'nin ilânını sağlamıştı.
Federe Devlet Anayasası uyarınca 20 Haziran 1976 günü yapılan ilk genel seçimlerde büyük bir çoğunlukla, halk tarafından seçilen Denktaş, 1981'de ikinci kez Devlet Başkanlığına seçildi.
Denktaş, 1983'te Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti'ni ilan ettikten sonra 1985, 1990, 1995 ve 2000 yıllarındaki Cumhurbaşkanlığı seçimlerini tekrar tekrar kazandı.
Ta ki 2005’teki Annan Planı serüvenine kadar. Türkiye’nin dış politikasıyla ayrı düşünce 2005’te aday olmamayı tercih etti.
Denktaş yaşamını Kıbrıs Türk halkının mücadelesine adadı.
Güney’de bugün yaşanan gelişmeler de aslında merhum Denktaş’ın ne kadar haklı olduğunu gösteriyor.
Dünyanın hangi ülkesinde bir ordu, din adamlarına silahlı eğitim verir?
Güney’de veriliyor.
Dışişleri Bakanlığı, “Şaşırmadık” açıklaması yapsa da biz yarım asır sonra hala daha şaşırmaya devam ediyoruz.
Bugüne kadar adadaki Türk varlığına karşı düşmanlık duygularını canlı tutmak için elinden geleni yapan kilise, bu yolda devam ediyor.
Türk askerinin adadaki varlığını sorgulayan zihniyet, papazlarına bile atış talimi yaptıran bir yönetim anlayışıyla nasıl bir arada yaşamayı umuyor?
Bundan 49 yıl önce bugün Kıbrıs Cumhurbaşkanı Yardımcılığına seçilen Denktaş, bu görevi yürütürken Rumlar bu makama gereken değeri göstermiş miydi?
O gün bize bu değeri vermeyen zihniyet, bugün dönüşümlü başkanlık adı altında Kıbrıs Cumhuriyeti Başkanlığı’nı 2’ye 1 oranında da olsa verir mi?
Hayal kurmak güzel ama artık gerçeklere uyanma vakti geldi.
Bu toplum kendisinde çalınan yarım asrı telafi etmek istiyorsa federasyon peşinde koşmayı bırakıp, ayakları yere sağlam basan politikalar üretmek zorunda. Başka çaresi yok. Bizden söylemesi…