Bir ülkede.
Çalışanın.
Çalışan derken.
Devlette çalışanı, kastediyorum.
Aldığı maaş veya ücretle.
Kendini geçindiremiyorsa.
Ailesinin geçimini sağlayamıyorsa.
Hele hele.
Aile sayısı da kabarıksa.
Yolsuzluğu da.
Rüşveti de.
Zimmetine para geçirmeyi de, yapar.
Onun ötesinde.
Eline para geçirmek için.
Ki bu, herkes için geçerli.
Hırsızlık yapmak için.
Adam öldürmeden de, sakınmaz.
Çekinmez.
Ülkemizde,
Milattan sonra işe girenlere.
Yapılan istatistiklere göre.
4 kişilik bir ailenin, mutfak masrafı 3000 TL.
Maaşı bu ve bunun altında olan ailelerin, geçinebilmesi için.
Sihirbaz olmaları, gerek.
Tabi bu.
Memleketin ekonomisinin ve sosyal yapısının, getirdiği bir olay.
Bir de.
Çeşitli nedenlerden dolayı.
Kendini, şans oyunlarına kaptıranlar da.
Ülkemizde çok fazla.
Fakat.
Bunun esas gerçeğini.
Sosyoekonomik nedenlere dayandırırsak, sağlıklı bir yorum yapmış olacağız.
Vatandaş.
Durduk yerde.
Niye yolsuzluk ?
Niye rüşvet istesin ?
Niye zimmetine, para geçirsin ?
Ülkede bunlar, sık sık oluyorsa.
Demek ki.
Ülkenin ekonomisinde.
Maliyesinde, bir aksaklık var, demektir.
Buna her ne hal ise.
Hükümet edenler, eğilme gereği duymuyorlar.
Ülkelerin, sosyoekonomik değerlerini, yükseltecek olan.
Üretim ekonomilerine, geçmeleridir.
Üretimsiz.
Hiçbir ülke ve Devlet, ayakta duramaz.
Bunun aksini, hiçbir ekonomist, kitabına yazmamıştır.
Tüm ekonomik ideolojilerin, felsefesinde.
Üretim gelmektedir.
Bunun önüne, ancak üretimle geçmek mümkündür.
Başka bir çözüm şekli mümkün değil.
Başka bir çıkış yolu yoktur.
Tek çare.
Üretim.
Üretimden, yurda gelen dış para.
Yani döviz.
Biz.
Üretim yapan.
Hali hazır, ayaktaki sektörlerimizin, ayaklarına, muz kabuğu koyduk.
Ülkeye.
Para akışı girmezse.
Vatandaşın.
Refah düzeyi yükselemez.
Yurt dışından gelen malların, fiyatları altında.
Ezilmekten, kendini kurtaramaz.
Hele hele.
Vahşi Kapitalizmin uygulandığı ülkemizde.
Bunun sonucu.
Hayat alabildiğince, pahalılaşacak.
İnsanların alım gücü, düşecek.
Geçim sıkıntısı, daha da artacak.
Sosyal Devletin sadece, Anayasada yazılı olan.
Fakat.
Uygulamada “yerinde yeller esen“ sosyal Devletimizde.
Bu gibi olayların bitmesini beklemek veya önlemek için, caydırıcı ceza vermek.
Nafile gayret olacak.
Çünkü.
Aç insanın, ne yapacağı bilinmez.