Ülkemizde, bir nüfus politikası ve planı olmamasına rağmen .
Nüfus artışımızın, ülke coğrafyasına bakıldığında, hiç de küçümsenemeyecek bir oranla karşılaşırız .
Gerçi bazı bölgelerde işsizlik ve diğer amiller nedeni ile başka bölgelere kayan bir nüfus oranını da gözlemlemekteyiz .
74’dün ilk yıllarında planlı ekonomiye geçsek de .
Plan hedeflerine varılmadığı için .
İlerleyen yıllarda bundan vaz geçildi .
Her nedense, nüfusumuzun tam olarak kesin bir rakamını göremiyoruz .
Bildiğimiz tek şey .
Doğumlardaki nüfusun dünya standartlarına göre olmaması .
Buna rağmen .
Küçük beldelerden, büyük beldelere büyük bir nüfus akışı olmaktadır .
Bunun nedeni de .
Evlenme çağına gelen gençlerin veya evlenen yeni gençlerin hayatlarını idame ettirecek iş olanaklarını bulamaması .
Bunun sonucu olarak da bu gençlerimiz .
İş bulma umudu ile büyük kentlere gitmeyi tercih etmektedirler .
Hep yazıp çiziyorum .
Planlı ekonomi diye .
Galiba bir taraftan giriyor . Öteki taraftan çıkıyor .
Bu yazdıklarım bir öngörü değildir .
Bir tespittir .
Genellikle kapalı yerlerde, arkadaşlarla sohbet gayesi ile bir araya geliriz .
Herkes .
O günkü sosyal olayları gündeme getirerek, yorum da ekleyerek anlatmaya çalışır .
Dün de bu sohbet toplantılarından birinde idim .
Genel konu .
Babalar ve dedeler .
Çocuklarının ve torunlarının geleceğini gündeme getirip , yorumlar yaptılar .
Birleştikleri nokta .
“Okulları bitiriyorlar, fakat iş bulamıyorlar” diye şikayetimsi konuşmalarla, sohbetin dozunu tırmandırdılar .
Tabii .
Kendilerine göre de çözüm önerilerinde bulundular .
Dün yerel gazetelerin birinde .
Kalkınma Bankasının, kredi olarak verdiği paraların, 15 -20 yıl kadar bir zaman dilimi geçmesine rağmen, bu kredilerin geri ödenmemesi. Bu mini sohbet toplarında gündemin bir diğer konusunu oluşturdu .
Biri haberi paylaşan gazeteyi çıkararak okumaya başladı .
Toplulukta olanlar .
Sus pus olup dinlemeye başladılar .
Söz konusu bankanın, ödenecek kredilerin toplamının 452 milyon Tl olduğu.
Bu rakamın, yeni yapılanma ile ilgili olarak gerekli miktar .
100 milyon 94 bin .
Mahkeme tarafından talep edilen meblağ, 246 milyon 104 bin Tl .
15 – 20 sene geçmesine rağmen bu paralar .
Kredi alan şirketlerden talep edilmedi .
Bu şirketlerin toplamı 200 .
Gazeteden bu bilgi aktarıldıktan sonra .
Orada bulunanlar bu haber üzerine tekrar görüşlerini bildirmeye . Yorum yapmaya başladılar .
Bir vatandaş, sesini yükselterek .
“Bu memlekette, yapanın yanına kar kalıyor. Şimdi de alanın yanına mı kar hesapları yatıyor” diye görüşünü dile getirdi .
Bir başkası ise .
“Bu paralar, işsiz güçsüz çocuklarımıza kredi olarak verilsin. İş kursunlar veya devlet bu paralarla iş yeri açarak çocuklarımızı işe alsın” dedi.
Köşede oturan yeni emekli olmuş bir başka vatandaş ise .
“O paralarla, çocuklarımıza başlarını sokacak ve kira yöntemi ile ödeyerek konut sahibi olmalarını sağlayamazlar mı ? 20 senede istenmeyen bu paraları, bu şirketlerden bunlar zor alır. Her birinin dayısı amcası var .”
Bir başkası .
“Yok yok. Bu hükümet bu işte kararlıdır . Madem mahkemeye gitti bu iş tamamdır .”
Babalar ve dedeler, çocuklarının geleceklerini gündeme getirip tartıştılar . Yorumlar yaptılar .
Sonuç olarak iki isteği dile getirdiler .
Gençler için dile getirdikleri istekler :
İstihdam ve çocuklarının kafalarını sokacak konut .
Bu günkü yazımda bu vatandaşlara tercüman oldum .
Faydam dokunacaksa. Ne mutlu .