Dünya son iki yılda öyle şeyler yaşadı ki bu dönemde öğrendiklerini bir daha uzun yıllar unutamayacak...
Kendi kişisel tarihlerimizde de başka bir dönemdi bu. Devletlerin tarihinde de başka oldu...
İnsan ilişkililerimizde bambaşka tecrübeler edindik...
Sevdik ama sarılamadık...
İstedik ama dokunamadık...
Gözle göremediğimiz bir mikrop bizi sevdiklerimizden kopardı...
Sevdiklerimize sarılmak yerine dijitalleşen dünyada akıllı telefonlara, tabletlere kaldık…
İnsan gözünün göremediği bir virüsün aylarca esiri olduk…
Kayıplarımız da oldu bu yıl…
Dünyamıza gelenler de oldu…
İnsanlık unutmaya yüz tuttuğu salgın korkusunu yeniden yaşadı...
Avrupa’nın orta yerindeki başkentler, 15. Yüzyılın ortaçağındaki salgınları hatırladı…
İsmi kocaman kocaman devletler çok güvendikleri sağlık sistemlerinde yaşlılarını evlerinde ölüme terk etti…
Maskeler yüzümüzü örttü…
Ülkeler sınırlarını kapadı…
İnsanoğlu sağlık mı para mı ikilemi karşısında neye uğradığını şaşırdı...
Bugün ülkemizde de bir yanda artan vakalar diğer yanda şiddetini giderek artıran ekonomik krizin etkisiyle 2021’e veda ediyor.
Siyaset de yeni yılın ilk ayında yapılacak seçimlere kilitlendi ama insanlar seçimden çok geçim derdine düşmüş vaziyette.
2022 için ne kadar umutlu dilekler dilesek de çok zor olacağını şimdiden biliyoruz.
Tek dileğimiz 2021’i aratmasın desek yeridir.
Geriye bakacak olursak insanlık 2021’den çok şey öğrendi.
Ancak yine de çok özlemeyeceğiz 2021’i.
Ne demiş düşünür.
Umut en son ölür…
Biz de daha nefes aldığımıza göre…
Umutların yeniden yeşerdiği mutlu bir yıl getirsin 2022 bizlere…
Hepinizin yeni yılı kutlu olsun…