Ülkenin tanınmış isimlerinden Halil Falyalı ve şoförü Murat Demirtaş hunharca bir suikasta kurban gittiler. Kendilerine Allah’tan rahmet, yakınlarına başsağlığı diliyoruz.
Ancak şurası bir gerçek. Bu dehşet verici suikast, ülkenin gidişatı için tehlike çanlarını bize duyuruyor.
Daha birkaç hafta önce bir başka iş insanının babası bacaklarından kurşunlanmıştı.
Dün gece ise adeta filmlere konu olacak bir suikast ile ülke sarsıldı.
Ülkeyi yönetenler ne zaman ağzını açsa siyasi istikrardan söz ediyor.
Siyasi istikrar nasıl olur?
Elbette önce güvenlikle olur, asayişin sağlanmasıyla olur.
Bir süre önce Güney’de de gördüğümüz bu tip saldırılar ne yazık ki, bizim ülkemizin de artık birinci gündemi haline gelmiştir.
Güvenliğin olmadığı yerde siyasi istikrardan söz edilemez.
Bu ülkenin orta yerinden uzun namlulu silahlarla bir saldırı gerçekleştiriliyor. Saldırganlar ellerini kollarını sağlayarak ortadan yok oluyor.
Akıl alır gibi değil. Çok değil 25-30 yıl öncesine kadar insanlar, “kapımız açık yatardık” derken, şimdi bırakın kapıyı bacayı açmayı bu ülkede can güvenliği sorgulanır hale gelmiştir.
Ailesinin gözü önünde uğradığı saldırıda hayatını kaybeden bu ülkenin iki yurttaşına yapılacak son görev saldırganların bir an önce bulunup yargı önüne çıkarılmasıdır. Polise düşen görev budur.
İçimizdeki adalet duygusu ancak böyle yeşerebilir.
Aksi halde can güvenliğiyle ilgili kaygılar daha da derinleşir. Kimsenin güvende olmadığı bir ülkede yaşamak da cehenneme döner. Bizden söylemesi…