Yarın yapılacak güvenoyu öncesinde sinirler gerildi, hükümet ortakları YDP ve DP toplantı üstüne toplantı yaparken, UBP’de dedikodu kazanı kaynıyor.
İddialar öyle bir noktaya ulaştı ki, hükümetin güvenoyu alamayacağını iddia edenler bile var.
Diğer yandan tüm bu gelişmeler sırasında muhalefet de elini ovuşturup bekliyor.
YDP Genel Başkanı Erhan Arıklı ve DP Genel Başkanı Fikri Ataoğlu, 100 günlük bir program ilan edilmesini ve bu doğrultuda hareket edilmesini istiyor.
Ancak bunun hükümete bir dayatma olduğunu ileri sürenler de var.
İşte bunu anlamak mümkün değil.
Arıklı ne diyor?
“Sorunları çözecek bir hükümete ihtiyacımız var. Dikensiz gül bahçesinde değiliz... Bunları şimdi konuşmazsak ne zaman konuşacağız? 100 günlük bir eylem planı çıkaracağız, imzalayacağız…”
Bugüne kadar ne yazık ki iş değil laf üreten siyasetimiz bu sözleri yadırgadı.
Vay efendim, neymiş? Hükümete 100 gün dayatması yapılamazmış?
Ne deseydi Arıklı ya da Ataoğlu?
Bizim için fark etmez, koltuğumuzda oturur keyif çatarız. 100 günle kendimizi bağlamayalım. Bunun 300 günü var, beş senesi var, var oğlu var mı deseydi?
Bu sözler miydi normal olan?
Hükümetin iki küçük ortağının, “geride kalan 60 gün içinde işler iyi gitmedi, 100 gün için hedef koyalım, Bu hedefe doğru yürüyelim” anlayışının nesi hoşunuza gitmedi?
Bugüne kadar hep ilkeli siyasetten bahseden sizler, en azından başlangıç için bu ilkeyi neden sevemediniz?
Fikri Ataoğlu da dünkü kritik toplantının ardından, 'DP ve YDP olarak bizim ortaya koyduğumuz bir kriz yok. Bizim ortaya koyduğumuz, ülke ekonomisinin kalkınmasıyla ilgili alınması gereken önlemlerdir” dedi.
Ama bazıları ısrarla kriz türküsü söylemeyi sürdürüyor.
Çünkü krizden besleniyor.
Ne demiş eskiler. Kurt puslu havayı sever. Ne yazık ki siyasetin şimdiki puslu havasından faydalanmak isteyen bir kesim de bu krizi bilerek ve isteyerek tırmandırmaya çabalıyor.
Millet bu anlayışa karşı uyanık olmalı. Bizden söylemesi…