Türkiye ile bugüne kadar 10 tane Mali Protokol imzalandı.
Peki bu protokollerde neler vardı?
Neden bu protokolleri bize yapılan bir dayatma gibi kabul edip, Ankara’ya gittiğimizde “Evet” deyip, Sarayönü’nde reddettik?
Koca koca bakanlar, başbakanlar Ankara’da attıkları o imzalara sahip çıkmadıklarında hiç mahcubiyet duymadı mı?
Ya da yüzleri kızarmadı mı?
Devletsek eğer bir devletin imzasından daha kıymetli ne olabilir?
Ne yazık ki Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti devletini idare edenler, şımarık bir çocuk gibi bugüne kadar Ankara’dan hep anlayış bekledi. “Ankara nasıl olsa parayı gönderecek?” garantisiyle yoksul Anadolu halkının vergileriyle toplanan kaynakları har vurup harman savurdu.
Üstelik devleti idare eden hükümetler bunu yaparken en ufak bir mahcubiyet dahi göstermedi.
Bu protokolü uygulama kararlığında olan siyasetçileri de her fırsatta toplumun önüne atıp linç ettirdik.
“Bu köyün delisi ben miyim” diyen siyasetçiler de imzalanan protokollerin maddelerini uygulamamak için ipe un serdi.
Ancak ilk kez cesur bir siyasetçi ortaya çıktı.
Ulaştırma Bakanı Erhan Arıklı, YDP’nin alacağı siyasi riski de üstlenerek, linç edilme pahasına Türkiye ile imzalanan protokolün uygulanması gerektiğini söylüyor.
“Bu protokoller zamanında uygulanabilseydi, KKTC bambaşka bir ülke olur, şu anda yaşadığımız sıkıntıların birçoğunu yaşıyor olmazdık” diyen Arıklı, önemli tarihi anekdotu da paylaştı.
Türkiye’nin merhum cumhurbaşkanı Turgut Özal, 1980’li yılların ortalarında KKTC’yi Serbest Bölge yapmak istiyor.
En sağından en soluna bütün ret cephesi o zaman Özal'ı topa tutuyor.
Hatta o dönem başbakan olan Turgut Özal’a KKTC ziyaretinde kaldığı Dome Otel’de sırf bu yüzden kahvaltı bile verilmiyor.
“O yıllarda Dubai Serbest Bölge ve Ticaret Merkezi olması için düğmeye basarken, bugün Dubai nerede biz neredeyiz” diyen Arıklı’nın sorusuna bu ülkede siyaset yapan herkes yanıt vermelidir.
Bırakın serbest bölge meselesini, 2 bin liraya çıkan uçak biletini düşürmek amacıyla yapılan “Ercan iç hat sayılsın” girişimine bile “Türkiye’ye vilayet mi oluyoruz” diyerek karşı çıkmadık mı?
Sözün özü bizim zihniyet devrimine ihtiyacımız var. Aksi halde bu zihniyetle geleceğimiz yer anca buraya kadar. Bizden söylemesi…