Kartacalı Komutan Hannibal, bundan 2 bin 240 yıl önce ordusuyla Alpler'i geçerken, şiddetli soğuk, kar ve tipiyle karşılaşmış, Alpler adeta geçit vermez olmuş.
Askerlerinin büyük bir kısmı donarak, kayalıklardan yuvarlanarak veya hastalanarak can vermiş.
Bu durumdan ümitsizliğe kapılan generalleri geri dönmeyi önerince Hannibal, komutanlarına şöyle emretmiş:
-'Ya bir yol bulacağız, ya bir yol açacağız'.
Sonunda ne mi olmuş? Her şeye rağmen Hannibal, ordusunun yarısını Alpler’den geçirmeyi başarmış.
Bir an bile umutsuzluğa kapılmayan, direnen, başaracağına inanan Kartacalı komutanın dediği gibi, biz de ya bir yol bulmalıyız ya da bir yol açmalıyız Kıbrıs'ta.
Evet biliyorum yarım asrı geçen müzakere sürecindeki çıkmaz, bizi de zaman zaman karamsarlığa itmiyor değil.
Trafikten sağlığa, eğitimden çalışma hayatına, kamudan gündelik yaşama kadar kronikleşmiş onlarca sorun bizim de zaman zaman umudumuzu kırıyor...
Ancak çare nedir?
Anahtarı verip bizi yönetmelerini istiyorsak bunu yapan çok olur.
Mesele Kıbrıs Türk halkının kendi kendini yönetme iradesini gösterebilmesidir.
Bugün Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti'nin kurucu lideri merhum Rauf Denktaş’ı ölümünün 11. yıl dönümünde saygıyla anıyoruz.
İsteyen isteği kadar eleştirsin. Denktaş bu topluma bir devlet bıraktı.
O devletin gideceği yönü tayin etmek de bugün biz Kıbrıslı Türklerin elindedir.
Birleşmiş Milletler bizi tanımıyor, Avrupa Birliği yok sayıyor, dünyada bir görmezden geliyor olabilir.
Bunların hiçbiri önemli değil.
Tüm bunlara rağmen merhum Denktaş, Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti’ni devlet haline getirerek bugünlere ulaşmamızı sağladı.
Yaşadığımız zorlukların hiçbiri aşılamayacak zorluklar değildir.
Kartacalı Komutan’ın dediği gibi 'Ya bir yol bulacağız, ya bir yol açacağız.'
Ve Kıbrıs Türk halkının lideri merhum Denktaş’ın hastane odasında söylediği son sözü tüm dünyaya haykırmaya devam edeceğiz…
“Söyleyin onlara burası bağımsız bir cumhuriyettir…”
Bizden söylemesi…