Birleşmiş Milletler Gıda ve Tarım Örgütü FAO, küresel gıda fiyatlarının, bitkisel yağlar, tahıl, et ve şeker ürünlerindeki gerilemenin etkisiyle ekimde son 30 ayın en düşük seviyesine indiğini duyurdu.
Peki bizdeki durum ne?
Gıda fiyatları dünyada yükselmiyor ama bizde son üç yıldır aralıksız bir yükseliş söz konusu…
Yani bizdeki gıda enflasyonu, dünyadaki gıda fiyatlarıyla açıklanabilir bir durumda değil.
Türkiye’de de durum farklı değil.
Orada da gıda fiyatlarında dünyadaki gelişmelerle açıklanamayan bir yükseliş var.
Gıda fiyatlarındaki artıştan en çok dar gelirli kesim etkileniyor.
O yüzden devletlerin ve hükümetlerin “ne yapalım, dünya böyle” deme lüksü yok.
Türkiye’de bu konuda çeşitli önlemler, çareler aranıyor. Bu konuda yasalar hazırlandı, hatta ciddi yaptırımlar da söz konusu.
Peki bizdeki durum ne?
Haksız kazanç ve fahiş fiyata karşı denetimleri sürdürdüklerini belirten Ekonomi ve Enerji Bakanı Olgun Amcaoğlu, konuyla ilgili yasa çalışmasının da bitmek üzere olduğunu söyledi.
Ama o yasadan hala daha ses seda yok.
İşin vatandaş cephesinde ise tepki büyük. Hemen hemen her gün yağan yağmur gibi zamlar karşısında halk öfkeli.
Geçtiğimiz yıl kurulan 'Yaş Sebze ve Meyve Referans Fiyatları Belirleme Komitesi’ nin fiyatları aşağı çekme noktasında önemli bir işlev göreceği ifade ediliyordu.
Ancak çarşı pazardaki manzara şimdilik bu yönde olumlu bir gelişme işareti vermiyor.
Böyle giderse daha çok asgari ücret tartışması, daha çok zam haberi yaparız.
Yangın yerine dönen çarşı pazardaki fırtına da durmak bilmez.
Kuraklık tazminatlarını açıklayan hükümet bu konuda üreticiye bir rahatlık sağladı. Ancak bu kuraklık tazminatı da acaba üretime destek mi köstek mi oluyor?
Uzun vadeli tarım politikaları yerine bu kuraklık tazminatlarıyla üretimi teşvik etmek yerine tembelliğine mi teşvik ediyoruz?
“Üretmesem de parasını alırım” rahatlığında olan çiftçi neden üretsin?
Tüm tarım politikasını yeni baştan gözden geçirmeliyiz.
Bizden söylemesi…