Kıbrıs adası genelinde, son bir yılda 81 kişi, trafik kazalarında hayatını kaybetti.
Söz konusu ölümlerin 48’i Kıbrıs’ın kuzeyinde, 33’ü ise güneyinde meydana gelmesi şaşırttı.
Nasıl oluyor da bizdeki ölümlü kazalar nüfus olarak çok daha az olmamıza rağmen Güney’den daha fazla.
1974’ten bu yana trafik kazalarından kurban verdiğimiz değerleri hatırlayalım.
Ateş düştüğü yeri yakar ama trafiğe verdiğimiz kurbanların sayısı arttıkça tüm KKTC’nin içi sızlıyor.
İnsanın “artık yeter, durdurun bu kanı” diye isyan edesi geliyor.
Şüphesiz vatandaş olarak trafikte dikkatli sürüşle ilgili bizim üzerimize düşen görevler kadar hükümetin de bu konuda atması gereken önemli adımlar vardır.
Hız tespit kameralarının artırılarak sürat yapılmasının önlenmesi ve denetimlerin artırılması en önemli önlemler arasında yer alıyor.
Buna yolların elden geçirilmesi ve karanlık yolların bir an önce aydınlatılmasını da ekleyebiliriz.
Ama son tahlilde iş yine sürücüye düşüyor.
Otomobile bindiğimizde ayağımızı gaz pedalına iterken, gittiğimiz yere 5 dakika geç gitmekle, sevdiklerimizi bir daha görememek arasındaki riski tartarsak, sanıyorum bu kabustan ülke olarak uyanabiliriz.
Evet yollarımızın durumu iyi değil, evet trafikte bir çok sorun var…
Ama yine de trafik kazalarının nedenleri arasında istatistiklere bakarsak ilk sırada aşırı sürat ve sürücü hatalarını görüyoruz.
Oğlu Raif Denktaş’ı trafik kazasında kaybeden merhum Rauf Denktaş’ın o sözlerin hatırlayalım…
“Sevdiğiniz bir şeyi, yani hız yapıyorsunuz diye sevdiklerinizi üzmeyin… Sevdiklerinize kavuşacak şekilde araç sürün” sözleri, Kıbrıs Türkü’nin trafikteki parolası olmalıdır.
Trafiğe oğlunu kurban veren KKTC’nin Kurucu Cumhurbaşkanı Denktaş’ın dediği gibi, her gün evden işe, işten eve hepimiz, sevdiklerimize ulaşmak için araç kullanıyoruz.
Hız yapmak için gaz pedalına her basışımızda bu gerçeği bir kez daha gözümüzün önüne getirelim.
Trafikte akan bu gözyaşını ülke olarak dindirelim.
Yeter artık. Trafiğe daha fazla kurban vermeyelim. Bizden söylemesi…