Hayvancılar Birliği Başkanı Mustafa Naimoğulları dün geç saatlere kadar hükümet yetkilileri ile gerçekleştirdikleri toplantı sonrasında yaptığı açıklamada, 'Uzlaşı yok, eylem devam ediyor' dedi.
Yani panayıra dönen başbakanlık önünde tiyatro devam edecek.
Bir taraftan hayvancılar ile hükümet arasında yaşanan tartışma sırasına elini ovuşturan ana muhalefet, diğer taraftan yeterince planlama yapmadan ithal et kararını almakla eleştirilen hükümet…
Hangisi haklı, ya da hangisi haksız tartışmasını bir kenara bırakıp önce meselenin temeline inmemiz gerekir.
Bu ülkede bir konu hakkında gerçek manada bilimsel temellere dayalı bir politika üretilebilir mi?
Şu anda ithal edilen etin, ihtiyacın yüzde 3’üne tekabül ettiği ifade ediliyor.
Bu kadarlık bir ithalat ile et fiyatı gerçekten aşağı çekilebilir mi?
Yoksa asıl niyet, vatandaşın sofrasına ucuz et koymaktan ziyade “her şey dahil” konseptinden çalışan beş yıldızlı otellerin yemek maliyetini düşürmek mi?
Bu ülkenin nüfusu nedir?
Kimine göre 400 bin, kimine göre 800 bin, kimine göre 1 milyon…
Biz hangi rakama göre et ithalatına yönelik bir politika oluşturacağız?
Bu ülkede resmi rakamlara göre kesilen hayvan sayısının üç katı tüketim yapıldığı söyleniyor.
O halde bu etler nereden geliyor?
Yediğimiz etin üçte ikisinin kaçak olduğu gerçeğinden yola çıkarak bu konuda nasıl adım atmalıyız?
Mesela Hayvancılar Birliği, bir süre önce acaba artan saman maliyetlerine karşı bu ülkeye saman ithal edilmesini savunurken, ne düşünüyorlardı?
Dün bu talepte bulunanlar, bugün et fiyatlarının düşmesi için alınan ithalat kararına karşı çıkınca kendi içlerinde çelişmiyorlar mı?
Bu soruların yanıtı sadece bugünün meseleleri değildir. Biz bu sistemi yıllar içinde kendimiz yarattık. Üretimi ayakta tutuyoruz diye hormonlu bir büyümeye çanak tuttuk.
Bugün geldiğimiz nokta dün aldığımız hatalı kararların sonucudur. Bizden söylemesi…