Ülke olarak ne yazık ki plansız, programsız, hesapsız, günübirlik yaşıyoruz.
Örnek mi?..
Alın size et krizinde takındığımız tutum.
Ülkede aylık tüketilen miktarın bile sağlıklı bilinmediği bir ortamda şu an piyasaya sunulan etin yüzde 3’ü gibi bir ithalatın ucuzluk getireceğini sanıyoruz…
Yetmedi alın bir başka örnek…
İki hafta önce ilan edilen asgari ücreti iki hafta sonra 124 TL geri çekerek adalet sağladığımızı düşünüyoruz. Peki “iki hafta önce hayat pahalılığının üzerinde bir rakama neden imza atıldı” sorusunun altında kalıyoruz… “İki haftada ne değişti” sorusunu yanıtlayamıyoruz…
Bitti mi, elbette hayır…
Orta vadeli plan adı altında sözde bir plan yapıyoruz.
O planda ülkeye yabancı yatırımcı getirmekten söz ediyoruz. Ama yabancıya taşınmaz mal satışında yaptığımız değişiklikle ülkeye gelen yabancıyı neden bin pişman ettiğimizi açıklayamıyoruz…
CTP Genel Başkanı Tufan Erhürman’ın dün Meclis’te söylediği gibi belki de yaptığımız eleştiriler “beş tambura dört okka” gibi bir durumdan daha ileri gitmiyor.
Ama biz ısrarla anlatmaya devam edeceğiz…
Yabancı yatırımcı güven ister. Siz aldığınız kararlarla ülkeye gelen yabancının güvenini sarsmışken nasıl yeni yabancı getireceksiniz?
Bu ülke pandemi döneminde önemli bir sınav verdi. Dünyada çizdiği güvenli ülke imajıyla da o sınavı başarıyla geçti. Peki nasıl olur da yıllar süren çabayla yabancıyı getirebildiği kadar bu ülkeye getiren Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti, bir gecede aldığı kararla her şeyi yerle yeksan etti?
Dünyada tanınan, gerçekten yatırım için sermayenin koşmaya can attığı bir ülke olsak belki durumu anlayacağız, yabancı yatırımcıyı ülkeye getirirken seçici davranacağız.
Ama durum tam tersi.
Yani bu ülkede mal alan yabancıların Rum malı diye ev almaktan dahi korktuğu bir ortamda zaten bin bir güçlükle yabancı yatırımcıyı ikna ederken, nasıl bu kadar hoyrat davranıyoruz?
Bazen söylediklerimizle yaptıklarımız birbirine hiç uymuyor. Akıl dışı davranıyoruz. Bu yönetim tarzıyla bu ülkenin düzlüğe çıkması zor. Bizden söylemesi…