Hayatın içindeki duruşumuz, bizi biz yapan yanımızdır.

Bir duruş sergileyebilmek için bir ömür didinir dururuz.

Öğrendiklerimiz…
Yaşam felsefemiz…
Hayata bakışımız…
Doğduğumuz andan itibaren etkilendiklerimiz kişiler…
Mesleğimiz…
Hobilerimiz…

Listeyi dilediğiniz kadar uzatabilirsiniz.

Her biri bizizdir aslında. Ne ektiysek onu buluruz.

Zaman zaman da kendimizi eleştirmekten geri kalmayız. Bu da bence çok iyi bir düşünce ve düzelme tekniğidir.

Toplumun değişen değerlerine kafa tutabilme gücünü canlandırır, var olma potansiyelimizi artırır.

Bunu yapabilmenin de en iyi yolu hayata karışmakla olur. Kendimizi hep hayatın ortasına itme çabamız oldukça daha canlı oluruz.

Arkadaş çemberimiz daralsa da zararı yok. Birlikte sohbet etmek, yemek yemek, seyahate çıkmak ruhumuzu besleyecektir.

Köşenize çekilmeyin. Sosyal etkinliklerden uzaklaşmayın. Tiyatro, konser, seminer, sergi gibi buluşmalar sizi ayakta tutacak, canlılık katacak eylemlerdir.

Bakın bakalım yaşam halkasının dışında mısınız; yoksa tam ortasında mı?

Sevgiyle kucaklıyor, sağlıklı ve neşeli bir gün diliyorum.

ACIMASIZLIĞIN KAPILARI
ne incesiniz öyle
bir o kadar da zarif
inceliğiniz
tutuyor kapılarını
acımasızlığın...

tatlı bir tebessüm mü
dolaşan solgun dudaklarınızda
dünlerden kalma bir sevda mı yoksa? ...

siz
kırılganlıklar ötesi
bir bakışı
taşırken eteklerinizde
kanadı kırık kelebek misali
hayatınıza giremedi mi
masalsı sevdalar? ...

Ayşe TURAL

AŞK ÜSTÜNE

Aşk, büyülü bir sözcüktür bence... Aslolan adınla başlamaktır söze... Adını her duyuşta gülümsemektir... Hatta adını taşıyan kişileri bile biraz sevmektir sanki...

Aşk, içini ısıtır adamın zemheride... Kolsuz kanatsız kaldığında bile havalara uçmaktır, aşk... Hayata meydan okumaktır yüz kere, bin kere...

Aşk, adama bütün tövbeleri bozdurur... İnandıkların yerle yeksan olur... Un ufak olur, kırılır, parçalara ayrılırsın...

Aşk, onu kaybettiğinde bile bulabilmektir, yüreğinin en derin köşesinde... Aşk, onu her hatırlayışında burnunun direğinin sızlamasıdır... Ağzına götürdüğün lokmanın boğazında kalmasıdır biraz... Yutarken gözünden süzülen yaştır, aşk... Bazen en büyük yasın, bazen şölenin olur...

BANA GELDİĞİN ZAMAN

morcivertlenen akşamda rüzgar
çiçek kokularına boyar tenimi
sen kapımı çaldığın zaman...

başka öter sanki daldaki kuş
mutluluğumu müjdeler dört bir yana
sen gözlerime baktığın zaman...

ışıl ışıldır inadına gülümseyişlerim
bahara durur gönlümün leylakları
sen ellerimi tuttuğun zaman...

sevdalı yüreğine yaslanan başım
delice çarpar TEK olur ansızın
sen beni kucakladığın zaman...

'yaşamak değil/ beni bu telaş öldürecek...'
dediği gibi şairin, inan ki o an
pürtelaş içindedir zaman...

Ayşe TURAL

BAŞKALARI İÇİN DEĞİL
KENDİNİZ İÇİN YAŞAYIN

İnsan toplumsal bir varlıktır. Doğal olarak birlikte hareket etmekten, toplum içinde hoş ve zarif davranışlar sergilemekten hoşlanır. Hatta bu, diğer bireylere olan saygısını da gösterir.

Ancak konumuz bu değil. Alışılagelmiş bir sözdür “ Elalem ne der? “ Bu söz toplum baskısını dile getirir.

Yaşamın içinde alacağınız kararlar sadece sizi ilgilendirir. Her birey bir diğer bireyin sahip olduğu eşit özgürlüğe sahiptir. Kararlar sadece kişiyi ilgilendirir.

Attığınız veya atacağınız her adım sizin özgür iradenizi gösterir. Bundan da asla pişmanlık duymayın.

Kendi kafanızda ölçün biçin sonra adımınızı atın. Elbette / konunuz neyse/ danışabileceklerinize danışın ancak asıl kararlarınızı kendiniz verin. Bu size ilerde kendinizi daha iyi hissettirecektir.

Sözlerim aklınıza bencillikmiş gibi bir düşünce getirmesin. Yaşamınız sadece size aittir. Yeni kararlar alırken her zaman güçlü olmayı bilin. Korkusuz olun.

Yeni bir iş, yeni bir adım, yeni bir kariyer her zaman hayatınıza yeni insanları, yeni dostlukları ve yeni olanakların kapılarını açar.

Her güçlü adım yaşamınıza IŞIK olsun.
Sevgilerimle…

BU AKŞAM

Güzel bir akşam oluyor
Dinle bak...!
Gelişinle sevinmiş bir akşam...

Aydede
Hoşgeldin dünyama
Bir tutam deniz tuzu
Bir tutam da
Ay tozu ver
Büyüsüyle aşkımı yıkayayım....

Ayşe TURAL

KENDİNİZE YARDIM EDİN....

Kendime nasıl yardım edebilirim ki, diye mırıldandığınızı duyar gibiyim...
Başkalarına yardım ederek...
Çok kolay...
Çok da basit...
Etrafınızda size ihtiyacı olan çocuk, genç, yaşlı bir sürü insan var...
Bakın bakalım onlarla ilgili yapabileceğiniz ne var?
Biraz kafa yorarsanız bulursunuz...
Onlarla ilgilenirseniz; ne moral bozukluğunuz kalır ne de geçmişi düşünerek vah vah edersiniz...
UNUTMAYIN...
Bir şey yapmazsanız HAYAT yanınızdan akıp gidiverir...
Sonra çoook üzülürsünüz...
Demedi demeyin...
Hayatı kuyruğundan olsun yakalayın...
HAYDİ!

DÜŞ GEZGİNİ

Ben
Bir düş gezginiyim
Uçurduğun bulutlarda gezinen

Güneşim,
Galaksinin en parlak yörüngesinde
Ayın kucağında
Ninnilerinle uyurum geceleri...

Bir mum yaksam
Yaşamın öyküsüne
Dişkamaştıran erik tadında...

Sonra
Bir ip uzatsam
Sarsam sarmalasam
Dünyanın yarasını
İnsanlık adına...

Açıp kapıları
Işıkları alsam içeri
Beni ve seni
Biz yaptığımız zamanlarda
Uçan süpürgeli cadıları
Kovalım gitsin...

Ayşe TURAL

HER ŞEYE RAĞMEN...

Hayat, başımıza gelenlere karşı geliştirdiğimiz vaziyet alışlarımızdan oluşur diye düşünüyorum...
Bu, bilinçli bir adım oluyor o zaman... Mantıklı, akıllı ve hatta sağduyulu... Ardından gelen her kararlı adım da bizi problemleri çözmeye götürüyor...
Böyle davrandığımızda daha az hırpalanıyoruz.
' Neden ben bunu yaşıyorum? Neden benim başına geldi? ' diye mızmızlanmak yerine sorunu çözmeye odaklanıyoruz.
Elbette her sıkıntının ya da olayın şiddeti, algılanması ve hatta çözümü çok farklı...
Olsun...
Hayat dersler bütünü...
Her gün önümüze yeni konular, yeni konuklar çıkarıyor ya...

Dilerim bugün her günden daha güzel ve anlamlı kişilerle karşılaşabiliriz...
Günaydınlarınız çok olsun efendim...

YAŞAMAK

Güzelim yüreğimi
Martı kanadında
Uçurdum masmavi göklere...

Akaşamüstlerinin yorgun esintisi
Yaşanmışlıklarımda
Çınar ağaçlarının asırlık şarkıları
Kulaklarımda....

Ruhum sonbaharında ömrümün
Uzak diyarların yabanıl kokusu
Bir duadır dudaklarımda
Yaşamak...

Ayşe TURAL

HAYATA BASİT GÖZLE BAKAN İNSANLAR

Her şeye basit gözlerle bakan insanları anlamakta zorlanmışımdır her zaman... Böyle insanlarla yaşamak hep zor gelmiştir bana.

Sevinçleri ve mutlulukları ciddiye almalı insan... Keyfini çıkarmalı... Sevinmeli... Çığlık atmalı, el çırpmalı...

Benim bir masalım var; sizin de var... Masalımın içinden gelen yıldızları, ışıkları yakalamam gerek. Onlar beni aydınlatıyor...

Bu ışık sevgidir...
Bu ışık ilgidir...
Bu ışık bölüşmektir...
Paylaşmaktır...
En önemlisi de birbirini anlamaktır...
Sevgiyle...

Mutlu hafta sonları diliyorum hepimize…
Ayşe TURAL