Bu cümle , Kanada başbakanı Justin Trudeau’ya ait.
Trudeau, 2015 yılından beri Kanada başbakanı.
Dünya başbakanları arasında da en genç başbakanlardan biri idi.
Pandemi döneminde, vatandaşlarının çaresizlik içindeki hallerine ağlayan bir başbakan.
10 yıla yakın başbakanlığı döneminden sonra, başlıktaki cümleyi halkını söyleyerek hem partisinden, hem de başbakanlıktan istifa etti.
Gerekçesi de iyi bir seçenek olmadığı.
Bİr başka deyişle, artık iyi bir alternatif olmadığını kabul ve benimseyerek siyasetten temelli istifa etti.
Bunu yaparken , aile ve yakınlarına da danışarak , onların da görüşlerini alarak bu kararı vermiştir.
Trudeau ‘nun bu cümlesinin altında yatan gerçek ve buna dayanarak istifa müessesine dayanarak yaptığı istifa, alkışlanacak bir davraış olsa gerek.
Nedeni mi ?
Adam baktı gördü !
Ülkesine halkına artık yarar getiremeyecek.
Siyaset kurumundaki seçenekler içinde, artık bir seçenek olamayacağını görerek, bu kararı aldı.
Peki ala.
Bu kararı almamış olsa idi.
İyi bir seçenek olmadığını bile bile göreve devam etse idi ne olurdu?
Ülkesine ve halkına yarar değil de zarar vermeye başlayacaktı.
Bunu sezen Trudeau istifasını basıp, bu işi yapacak olan başka seçeneklere de imkan sağlamıştır .
Kanada , demokrasinin tam manası ile uygulandığı modern bir ülke.
Gayri safi yurt içi hasılası yüksek.
Hayat standartları dünya sıralamasında, üst seviyelerde.
Ayrıca, demokrasinin de sağlıklı bir şekilde işlediğini göstermesi bakımından da önemli bir örnek.
Bu aslında , batılılara özgü bir gelenek.
Bunu Avrupa’nın bir çok ülkesinde de görmekteyiz .
Bunu nerede göremiyoruz?
Doğu ülkelerinde.
Adam bir seçilir.
Pir seçilir.
Ölünceye kadar koltuğa yapışarak, iyi seçenek mi ? Kötü seçenek mi ?
Bunu araştırmaya soruşturmaya bile gerek duymadan koltuğa kendini zincirler.
Halk da buna muti olur.
Ses çıkarmaz.
Çıkaramaz.
Çünkü demokrasi bilinç ve kültür düzeyleri çok geri bıraktırılmış.
Demokrasi, yapılan seçimlere dayandırılır o kadar.
Devlet kurumlaşmamış , teokrasi hakim kılınmış sözde bir demokrasi.
Kanada’daki istifa , doğu ülkelerinin birinde olmuş olsa idi , kriz üstüne kriz memleketi girdap gibi saracaktı .
Adam yenisi gelene kadar görevimin başımdayım açıklaması ile de , yeni seçeneğin ortaya çıkmasına da kapı açmıştır .
Bizim ülkemize gelince :
Çok yakın geçmişte , başbakanlar arasında nerede ise fetret devrini yaşamıştık .
Kurumlaşma , demokrasilerin vazgeçilmezleridir .
Bu da çok iyi bir bürokrasi çarkını gerektirir .
Siyaset kurumunu , aksaksız ve kesintisiz çeviren bürokrasidir .
Bunun da erleri , bürokratlardır .
Bürokratsız bir devlet yapısı düşünülebilir mi ?
Bu mümkün değil .
Fakat bizde , mümkün .