İnsan sağlıklı uyandığı ve öğrendiği her bilgiye güven duyduğu insana, hayata şükretmeli. Yaşadığımız her günümüz çok kıymetli. Gün içinde öğrendiklerimiz, yaptıklarımız, dokunduğumuz bir hayat, ve en önemlisi edindiğimiz dostluklarda bize hayatımıza kattıkları. Babacığım nur içinde yatsın bize şöyle derdi. Her insana selam verin, hiç kimseyi kırmadan günü kucaklayın. Oturup sohbet ettiğiniz insanlar öğretmen niteliğinde olsun. Ufkunuz genişlesin unutmayın ki insan öğrendikçe büyür.
Büyük hayranlık duyduğum
İLBER OLTAYLI
Şöyle diyor.
Kimlerle Arkadaşlık Etmeli?
Beyninize yeni bir kapı açacak, size bir değer katacak insanla bir araya geldiğinizde
bir şey öğrenirsiniz; bir şey düşünürsünüz;
yeni bir yere bakmaya başlarsınız.
Düşünceniz yeni bir boyut kazanır, yaşamınıza farklı bir bakış açısı eklenir.
O boyut bazen yanlış da olabilir, ziyanı yok;
bu yanlış, zaman içinde tashih edilir.
Dahası, o yanlış bile ortalıkta boş boş gezmekten daha iyidir.
Dilinizi, intibaınızı, tecrübe ve görgünüzü geliştiren; dünyaya bakışınızı değiştiren insanlar önemlidir.
Güvene gelince. Kime kimlere güvenebiliriz...
Bazen bir ağacın gölgesidir GÜVEN...
Bazen bir dost gülücüğü,
Bazen annenin sıcacık kucağıdır, Canım Anneciğim nur içinde yatsın.
Bazen de bir dost merhabası,
Bazen güvendiğimiz dağlara kar yağar,
Bazen de kardelenler açar güvendiğimiz dağlarda,
Bazen bir tebessümdür,
Bazen, ihanete, umutsuzluğa inat,
Bazen, ellerimizdir hayata güvenle bakmamızı sağlayan,
Bazen de, gözlerimiz,
Aslında bunların hepsi boş,
GÜVEN sensin yüreğin,
Sol göğsünün altında sakladığın o sıcacık cevher...
Kendimizden başka kime kimlere güvenebiliriz?....

Sizi Seviyorum...