Türk şarkıcı, söz yazarı ve oyuncu olan ve 1990'ların başında diğer şarkıcılar için bir dizi şarkı yazıp besteleyen, müzik sektöründe kendine ün kazandıran Mustafa Sandal’ın “Onun Arabası Var” adlı şarkısı bugünkü yazımın baş konuğu.
“Onun arabası var
Güzel mi güzel
Şoförü de var
Özel mi özel
Bastı mı gaza
Gider mi gider
Maalesef ruhu yok
Onun için hiç mi hiç şansı yok
Şoförü de var
Maalesef ruhu yok
Onun için hiç mi hiç şansı yok”

Zengin Olma Düşüncesi
'Zenginlik', bu tür kaynakların (gelir veya akış) bolluğunu ifade eder. Dolayısıyla zengin bir kişi, grup veya ulus, fakir birinden daha fazla birikmiş kaynağa (sermayeye) sahiptir. Zenginliğin zıttı yoksulluktur. İnsanoğlu neredeyse, orada para sevgisi de vardır. Zenginlik, mutluluk getirir mi? Bu sorunun cevabı, kişide kişiye değişmekte. Zenginlik, gerçek mutluluğu bize sunabilir mi? Atalarımızın söylediği gibi, “Para ile saadet olmaz”. Bence, zenginlerin yaşamlarına bakacak olursak, mutluluk kavramını tam anlamıyla yaşayamıyorlar. Hep daha çok para kazanalım, daha çok kendimizi ortaya koyan işler yapalım diye çabalamaktalar. Aslında, para hırsı, zenginlik kavramının baskın olması, insanları günden güne değiştirebilmekte. Hatta, onları tanınmaz duruma getirebilmekte. Yeni, büyük evler, lüks arabalar, para dolu cüzdanlar, farklı ortamlar, süslü yaşamlar, kişinin kendisine olmasa da görünene gösterilen ilgi alaka… Tüm bunlar, kişinin yaşamını içten içe zehirleyen, onu sevgisizliği iten, doğallıktan uzaklaştıran, eski çevresinden koparan etkenler. Peki bizler, neden para, mal mülk peşinde koşuyoruz? Neden bizden daha zengin ya da zengin kişileri kıskanıyoruz? Bize yetecek kadar paramız varken neden kendimizi hırpalıyoruz? Para kaygısıyla ruhumuzu öldürüyoruz. Dengemiz bozuluyor. Oysaki, rahat olup da yaşamın içinde akıp gitsek daha iyi olmaz mı? Böylece, para da mutluluk da huzur da başarı da bize doğru akar.
‘Gerçek Fakirlik’ Öykü
Zenginlik ve fakirlik ile ilgili güzel bir öykü:
Günlerden bir gün, zengin bir baba, çocuğunu bir köye götürür. Bu yolculuğun tek amacı vardır; insanların ne kadar fakir olabileceklerini oğluna göstermek. Çok fakir ailenin çiftliğinde bir gece ve bir gün geçirirler. Yolculuktan döndüklerinde baba çocuğuna sorar:
“Evet, ne öğrendin peki?
Çocuk yanıt verir: “Şunu öğrendim; bizim evde bir köpeğimiz var, onlarınsa dört. Bizim bahçenin ortasına kadar uzanan bir havuzumuz var, onlar ise sonu olmayan bir dereleri. Bizim görüş alanımız ön avluya kadar, onlar ise tüm ufku görebiliyorlar.”
Çocuk sözünü bitirince babası söyleyecek bir şey bulamaz.
Çocuk ekler: “Teşekkür ederim baba, ne kadar fakir olduğumuzu gösterdiğin için!”



Kaynaklar:
https://tr.wikipedia.org
https://www.kutsalkitap.org