Rum basını, Hristodulidis’in Cumhurbaşkanı Tufan Erhürman’ın ilk görüşmelerinde, Kıbrıs sorununda yeni sürecin başlaması için ortaya koyduğu dört maddeden üçüne itiraz etmediğini yazdı.
Yani Rum tarafı siyasi eşitliği ve siyasi eşitliğin müzakere konusu olmamasını kabul ediyor.
Müzakere sürecine takvim getirilmesi ve sürecin ucu açık olmamasını kabul ediyor.
Uzlaşılan konuların yeniden açılmamasını kabul ediyor.
Peki Rum lider neyi kabul etmiyor?
“Rum tarafı yüzünden müzakerelerin başarısız olması halinde Kıbrıslı Türkler şu anda var olan statükoya dönmeyecek…”
Bir başka deyişle Rum lider dört şarttan üçünü kabul ediyor ama kaçış yolunu açık tutuyor.
Hemen ardından siyasi bir manevra ile “müzakereler Kıbrıs Türk tarafı yüzünden çökerse ne olacak” diye soruyor.
Bu siyasi manevra elbette Hristodulidis’in “müzakere sonunda yine masanın bir noktasında nasılsa kalkarım ya da referandumda evet çıkmaz” rahatlığından kaynaklanıyor.
Böyle bir durumda uluslararası arenada kendi elini kolunu bağlamak istemiyor.
Peki Cumhurbaşkanı Erhürman, ister “şart” deyin ister “müzakere metodolojisi” dördüncü maddeyi niye koydu? O madde neden olmazsa olmaz?
Çünkü geçmişte 2004’te yaşanan bir Annan Planı örneği var. Türk tarafının ezici bir çoğunlukta evet dediği ama Rum tarafından çıkan hayır nedeniyle Türk tarafının yine dipsiz kuyulara atılmaya çalışıldığı meşhur plan…
Hemen sonrasında 2017’de Crans Montana’da yaşananlar var. Türk tarafının tüm açılımlarına rağmen Rum Dışişleri Bakanlığı koltuğunda oturan Hristodulidis’in, dönemin başkanı Anastasiadis ile ele ele masayı devirip evlerine döndükleri süreç.
Sütten ağzı yanan yoğurdu üfleyerek yermiş.
Erhürman’ın dört maddesi, tüm bu müzakere deneyimlerinin ardından ortaya çıkmıştır ve elbette Türk tarafı için olmazsa olmazdır.
Ama içlerinde en çok dördüncü madde vazgeçilmezdir.
Çünkü Kıbrıs Türkü kadar artık Rumlar da masadan sonuç çıkmadığı takdirde ne olacağını görmek ve kararlarını ona göre vermek zorundadır.
Nitekim şu anda Rumlar sahip oldukları devletle konforlu bir Avrupa Birliği üyesiyken, Kıbrıslı Türklere çözümsüzlüğün faturası tek başına ödettirilmeye devam ediliyor.
Bu böyle süremez. O yüzden Erhürman’ın dört maddelik müzakere metodolojisi, içinden seçip beğenebileceğin, beğenmediğini atabileceğin bir paket değildir.
Müzakereye niyeti olan bu dört maddeyi eğip bükmenin peşine düşmez. Belli ki Erhürman’ın dördüncü maddesi Rum yönetiminin kimyasını bozdu. Bizden söylemesi…