Bir kokun var anne, hep burnumda
Çiçek kokusu desen değil,şeker kokusu desen değil
“Anne” kokusu.
Bir anne kokun var ki
Seni her özlediğimde duyarım o kokuyu

İlk aşkımı sana anlatışımı hatırlıyorum
Kaygılı ama beni ürkütmemeye çalışan gözlerin vardı
Bilirsin çok konuşurum ben anne
Sana da anlatırken “nerede kaldım” diye soruşlarım vardır
Burada çok geçmiyor öyle nazım sana olduğu kadar
Her adımımda beni takip eden
Kırlangıç bakışlı gözlerin vardı
Şehriye çorban vardı anne
Hani şu mis gibi nane kokulu
Günler boyu kavgalar ettik seninle
“Ayrı yerlerde yaşama” fikrine alışma çabamız vardı hani
Burada mutluyken hep niye ağladığımı bilemeyişim vardı benim
İsyanlar edişim vardı tek kişilik odamda
Seni ölesiye özleyişim
Gözlerimden akan yaşlar kadar, büyük özlemim vardı
Nereden bilebilirdim ki
Seni bu kadar çok özleyeceğimi…
Nereden bilebilirdim ki
Anneler gününde hep sensiz
Hıçkırıklara boğulacağımı
Ve sana anneler gününde sarılmak yerine
Mektup yazmak zorunda kalacağımı
Üstüne üstlük sırf üzülme diye
Sana bu hediyemi okutamayacağımı nereden bilebilirdim!
Kimbilir daha kaç gece sıçrayarak uyanacağım
Düşümde “gidişini” görerek
Yüreğimde o sızıyla uyanarak…
Bir gün tamamen gitme sakın
Ben yine her anneler günü sabahının ilk ışıklarında
Sana yine sevgimi satır satır yazarım
Varsın yazdıklarımı da gönderemeyeyim böyle
Ama sen sakın bir gün “çok uzağa” gitme
Ben yine de telefonda diyeyim “anneler günün kutlu olsun” diye
Anneler günün kutlu olsun annem
Canım
Varlığımın sebebi
Kraliçem
Senin ve tüm annelerin günü kutlu olsun.

Kızın Nupi...

Anneler Günü Tarihçesi

Anneler Günü kendini 1600'lü yıllarda İngilizler'in 'Mothering Sunday' (Anneler Pazarı) kutlamalarında gösterdi. Hıristiyanlığın Avrupa'ya yayılmasından sonra 'Anneler Pazarı' kutlamaları ruhani bir güç sayılan 'Anneler Kilisesi' ni onurlandırmak amacıyla düzenlenmeye başlandı, doğurganlık ve inanç yine bir araya geldi. İçinde bulundukları dönemde zor koşullar altında yaşayan ve çoğu zaman çalıştıkları yerlerde barınan İngilizler bu özel günde izinli sayılırlar ve tüm günlerini evlerinde anneleri ile geçirirlerdi. Hatta biraz da hıristiyan aleminin yortu geleneğinin etkisiyle olsa gerek 'mothering cake' adını verdikleri bir tür pasta götürme adeti yerleşmişti. Hıristiyanlığın Avrupa'da yaygınlaşmasından sonra bu kutlama, onlara hayat veren ve kötülüklerden koruyan ruhani bir güç sayılan 'Anneler Kilisesi' ni onurlandırmak amacıyla değişti. Zamanla kilise festivali Anneler pazarı kutlamaları ile birleşerek, beraber kutlanmaya başlandı. Anneler Günü resmi olarak ise ilk kez Amerika Birleşik Devletleri'nde 1872 yılında kutlandı. Şair Julia Ward Howe bundan böyle her Paskalya Yortusu'nun dördüncü Pazarı'na denk gelen tarihin kendi şehrinde Anneler Günü olarak kutlanacağını ilan etti. Philedelphia'da yaşayan Ana Jarvis adındaki genç kız, annesinin ölüm yıldönümü olan Mayıs ayının ikinci Pazar'ının tüm eyalette 'Anneler Günü' olarak kutlanmasını istedi. Politikacılara, bakanlara ve iş adamlarına kendisine yardımcı olmaları için mektup yazdı. Jarvis'in gösterdiği gayret 1911 yılında semeresini verdi ve her yıl Mayıs ayının ikinci Pazar gününün Amerika Birleşik Devletleri'nin tüm eyaletlerinde 'Anneler Günü' kutlanması hükümet kararıyla kesinleşti. Böylece Mezopotamya ve Anadolu uygarlıklarının binlerce yıl önce başlattığı gelenek 20. yüzyılın başından itibaren dünya çapında kabul görmüş oldu. Ülkemizde ise 1955 yılından beri mayıs ayının ikinci pazar gününde anneler günü kutlanıyor. Türkiye, Danimarka, Finlandiya, İtalya, Avustralya ve Belçika'da da aynı tarih kabul edilmesine rağmen İngiltere'de ve diğer birçok ülkede Anneler Günü ulusça belirlenen değişik tarihlerde kutlanmaktadır.