Olmaz… Olamaz… Kimse, hiç bir kurum ve kuruluş yasanın, anayasanın üzerinde olamaz…
Olmaz… Olamaz… Kimse, hiç bir kurum ve kuruluş keyfi uygulama yapamaz.
Bu devirde kimsenin onuruyla, gururuyla, adıyla bedava oynanmaz, oynanamaz.
Ama kimse de kimsenin özgürlüğünü canı öyle istedi diye iğdiş edemez.
Twitter olayının özeti budur.
Mahkeme kararları varsa eğer, ki var, Twitter’in bunları uygulaması gerekir mi? Düz mantıkla tabii ki uygulaması gerekir. Peki Türk yasalarıyla uluslararası hukuk çelişiyor ise? O zaman da tabii ki uluslararası hukuk yerel hukuktan üstün olduğuna göre, evrensel hukuk ve değerler önde olmalı, öncelikli uygulanmalı.
Yani bu işin iki yönü var…
Bir de üçüncü yönü yok mu?
Baskın bir siyasi rejimin, bir dediğim dedik anlayışının “ya dediğimi yaparsın ya da ben yapacağımı bilirim” mantalitesinin dayatması meselesi de yok mu karşımızda:
İşte bütün mesele yapılan da esasında bu.
Peki faydası var mı bu durumun? Herhangi bir yaraya merhem olma durumu var mı bu yasaklama olayının?
Bakın, Türkiye’deki yasak KKTC’yi de vurdu, Twitter’e KKTC’de de zorlukla giriliyor…
Ne olacak belki?
Hep beraber göreceğiz bu işin akametini.
İyi mi olacak sonucu?,Elbette ki iyi olmayacak, hep beraber ödeyeceğiz bu gerginliğin faturasını, ister katkımız olsun, ister olmasın.