Bugün yılın ikinci eğitim dönemi için ziller çaldı. Yine öğrenciler, çantalarına dolduracak kitaplarını ve okullarının yolunu tutacak, eğitim alma hevesi ile…
Bugün yılın ikinci eğitim dönemi için ziller çaldı. Yine öğrenciler, çantalarına dolduracak kitaplarını ve okullarının yolunu tutacak, eğitim alma hevesi ile… Aileler ise çocuklarının geleceklerini garanti alması adına, aldıkları eğitim için heyecan duyacak, “Allah zihin açıklığı versin” diyerek uğurlayacaklar yavrularını okullara…
Ve yine sendikalar düşecek sokaklara… Eğitim konusundaki eksikliklere vura vura… “Maaşlar yetmiyor. Öğretmen eksiği var. Okullar dökülüyor. Çocuklar üşüyor.” Sonra arkasından peş peşe açıklamalar yağacak ajanslara… “Gereğini yapıyoruz. En kısa sürede halledeceğiz. Çalışmalar devam ediyor.”
Bir eğitim-öğretim dönemi daha, malzeme olacak siyasete. Hükümeti ile muhalefeti ile… Ve çocuklar yine anlamadan neler olduğunu, gelip gidecek derslerine… Olumsuzluklara, eksikliklere rağmen. Hayatımızın her alanına bir siyasi müdahale olduğu aşikar ancak bunun eğitime yansıması hala ne kadar “çağdaşlaşabildiğimizi” tokat gibi çarpıyor suratımıza.
Milenyumda nükleerin zirvesindeyken dünya hala bizim hala eğitimde sorunlar ile boğuşuyor olmamız sizce de büyük bir ayıp değil mi? Çocuklarımıza karşı bir özür borçlu değil miyiz? 2015 yılında hala okullarımızda öğretmen açığı varken ne kadar geleceği parlak bir eğitim bekliyoruz bu sistemden? Peki suçlu kim? Muhatabımız kim? Muhalefete soruyoruz hükümete yükleniyor. Hükümete soruyoruz, geçmiş hükümetten gelen eğitimdeki aksaklıkları masaya yatırıyor. Günün sonunda olan yine evlatlarımıza oluyor… Suç denilen şey top misali ordan oraya atılıyor da, kimse elini taşın altına koyamıyor.
Sağlık ve eğitim bir ülkenin temelidir. Temel sağlam olmadığı sürece o ülke her an alt üst olma kaygısı yaşar. Toplum sağlıklı değilse ve iyi bir eğitim almamışsa o toplumun mutlu bir toplum olmasını zaten bekleyemeyiz. Şimdi durun ve çevrenizdeki insanlara bir bakın, acaba bir elin parmaklarını geçiyor mu gülen yüzler? Mutlu muyuz? Aynaya bakın, mutlu musunuz?
Sanırım sağlıklı ve iyi bir eğitim alabildiyseniz bu ülkede şanslı bireylerdensiniz… Sahi sağlık demişken, kanser ülkede aldı başını gidiyor, Onkoloji Hastanesi’nde bir ilerleme var mı? Yoksa daha ölmeye devam mı edeceğiz?
Yeni eğitim-öğretim döneminin tüm çocuklara verimli olmasını diliyorum…
Haydi çocuklar, umudumuz sizlersiniz!