Yedi otuz civarı uyanmıştık dün ve bugün de.
Dokuza doğru hazırdı kahvaltı dün ve bugün de.
Çokça sevdikleri omleti pişirdim dün ve bugün de.
Kendime çay, çocuklara meyve suyu koydum dün ve bugün de.
Tekrarlamanın kolaya gelen diyalektiğinde sürüyordu hayat dün ve bugün de.

Pencereden dışarı baktığımda görmeyi beklediğim gök maviydi dün ve bugün de.
Az öte yolda yürüyen insanlar vardı dün ve bugün de.
Aynaya bakınca beğenmedim saçımı dün ve bugün de.
Pencereler kirliydi yağmur yağmasa da dün ve bugün de.
Tekrarın bilinirliği, yeninin bilinmezliğinden yine ağır bastı dün ve bugün de.

Sürüp gelen herşey aynı ritimde devam etti dün ve bugün de.
Akşama ne yemek pişireceğim telaşesi vardı dün ve bugün de.
Gece olunca yarını umut etme sardı dün ve bugün de.
Yenilenen fakat aslında yinelenen bir hayattı dün ve bugün de.

İster bir şiirin güzelliğini hissettiren kafiyeye benzetin
İster kekeme bir aşığın konuşmasına...
Hayat tam bir tekerrür!
Bu yüzden dönüp dönüp başa sardığımız bir zaman çemberi dün ve bugün de.