Akşam olunca, evin içine yumuşak bir sessizlik yayıldı. İki kızımız da yanımıza gelip, gözlerinde hem heyecan hem merakla; “Anne, baba, neden kurban kesiyoruz? Bayram neden farzmış?” diye sordular.

Eşimin tebessümle etti: “Kızlar, bayram herhangi bir gün değil, kalpten bir ibadettir. Farz demektir, Allah’ın bizden yapmamızı istediği, vazgeçemeyeceğimiz bir görevdir” dedi.

Ben de söze devam ettim: “Bu görev, hz. İbrahim’in hikayesinde başladı. O, sevdiği her şeyi Allah’a teslim etti; merhameti sonsuz olan Allah hz. İbrahim’e bir koç gönderdi. Biz de her yıl hem bu teslimiyeti anmak için kurban kesiyoruz.”

Küçük olan hayranlıkla gözlerini açıp: “Yani bayramda et kesmek sadece yemek için değil, Allah’a olan sevgimizi göstermek içinmiş öyle mi?” dedi.

“Evet,” dedi babaları, “Bayram farzdır ve sevgimizle yapılır. Çünkü ibadet kalpten gelen bir duygudur.”

Büyük kız biraz daha ciddi: “Peki, biz de büyüyünce bu sevgiyi böyle gösterebilir miyiz?”

“İnşallah,” diyoruz, “Her yaşta kalpten gelen ibadet, Allah’ın katında kıymetlidir.”

O an evimizdeki hava biraz ağırlaşıyor, ama bu güzel bir ağırlık; sorumluluk ve sevginin ağırlığı. Bayram bizim için sadece bir gelenek değil; yüreklerde büyüyen bir farz, bir sevgi, bir umut oluyor.

Eşim hafifçe gülümseyerek devam etti: “Unutmayın kızlar, kurban derin bir mevzuudur, paylaşmaktır. Bayramın gerçek anlamı, etleri sevdiklerimizle, ihtiyacı olanlarla bölüşmektir.”

Küçük olan heyecanla, “Yani sadece ailemize değil, komşularımıza, uzaklarda yardıma muhtaç insanlara da gönderiyoruz?” diye sordu.

“Kesinlikle,” diye cevap verdim, “Bu yüzden bayram, dayanışmanın, sevgiyi çoğaltmanın en güzel zamanıdır.”

Büyük kız gözleri parlayarak, “Ben de büyüyünce bayramı hep böyle sevgiyle kutlamak istiyorum,” dedi.

Eşim başını sallayıp: “İnşallah canım, unutma; ibadet kalpten geldiğinde anlam kazanır. Bayram farz olduğu kadar, gönüllerde de kutlanır.” dedi

O akşam evimizde küçük kalpler büyük bir sorumluluğu, büyük bir sevgiyi kavradı. Bayramın sadece bir görev değil, hayatı paylaştığımız, güzelleştirdiğimiz bir zaman dilimi olduğunu anladılar.

Ve biz, iki küçük kızımızla birlikte, bu farzı, sevgiyi, her bayram yeniden yaşamak için sabırsızlanıyoruz.