Yaşam uzun yazılmış bir yazıdır. Fakat ara-
larda birçok parantez açar ve kapatırız. Hatta
bazen büyük parantezlerin içine küçük küçük paran-
tezler açtığımız da olur. İşte bugün ben de hayatımda
yeni bir parantez açıyorum. Benim için yeni bir dene-
yimin, yeni bir başlangıcın ilk günü. Farklı bir
kulvarda yüzmeye başlıyorum. Star Kıbrıs ailesine
katılarak haftada bir köşe yazılarım ile sizlerle
birlikte olacağım.
Bilinmezlikler insanı endişelendirip heyecan-
landırsa da vücudumuzda yarattığı adrenalin beyine
ve bedene; işinizi iyi yapmaya çalışmanın da zihne,
fayda sağlayacağını düşünüyorum. Okurda da hoş bir
seda bırakabilirsem bunların üzerine mutluluk krema-
sını sürmüş olacağım.
İlk yazıma sizlere kendimi tanıtarak baş-
lamak istiyorum.
'Ben Zafer Muhtaroğlu
1961'de doğdum
1 yaşında kurbağadan korktum'*
desem de yalan olacak. Demeyeceğim.
30.08.1961 tarihinde Girne'de doğmuşum.
Babamın öğretmen olması nedeni ile hayatımın ilk on
yılını Tatlısu'da sonra Tuzla, Beyarmudu, Lapta,
İzmir ve Vasilya'da geçirdim. Şu an son adresim
atalarımın köyü Lapta.
Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi ve İdari
Bilimler Fakültesinden mezun oldum. Bir süre memur-
luk yaptıktan sonra emekli olunca tekrar şiir ve
edebiyatla daha fazla haşır neşir olmaya başladım.
Böylece 1990'lara kadar şiir yazdıktan sonra
uzun süre ara verdiğim şiir üretme serüvenime tekrar
döndüm. İlk kitabım Maviyi Koklamak ile 30 yıl
önceki ve 30 yıl sonraki şiirlerimi kitaplaştırdım.
Haziran 2024 tarihinde de ise farklı disiplileri
birleştirerek farklı bir tarz ile içerisinde şiir,
düzyazı ve öykü barındıran 2. kitabım Yaseminin
Gözyaşları yayınladı.
Bu köşede ise sizlerle şiir, edebiyat çerçe-
vesinde söyleşiler yapmaya çalışacağım. Şiir ve ede-
biyat bu köşenin atomu olacak, yaşamımızdaki hayata
dair her şey ise elektronlar olarak onun etrafında
dönecektir. Laforizmalar, aforizmalar üzerinden beyin
jimnastiği yaparak fikir üreteceğiz. Küçük tanımları,
betimlemeleri, özdeyişleri karın üzerinde yuvarlayıp
onlardan kocaman toplar yaratacağız. Bu kocaman kar-
toplarının arasına şair ve yazarlardan, kendi şiir-
lerimden, yazılarımdan, kitaplarımdan parçacıklar
katacağım.
Ben bir akademisyen değilim. Derinlemesine
irdelemeler yapıp kavramlar kargaşasında boğulmaktansa
yürekten gelen duyguları yalın bir şekilde yazıya
aktarmak benim için daha kolay olacak.
Etrafımızda siyah renkli gökkuşaklarının
çokça olmasından dolayı bunlardan fazlasıyla etkilenip
siyah gök kuşakları beni sarmalına fazlasıyla alsa
da, yeni bir gemiye binip maviliklere yelken açıyorum.
İmkansız olduğunu bilsem de, dünyayı renkli gök-
kuşaklarının kuşatacağını düşünmek istiyorum.
Sanat; toplumun kalitesinin aynasıdır. Sanatın
toplum hayatındaki yeri büyüdükçe aynadaki görüntü
netleşir, berraklaşır, aydınlanır. Tersi durumda ise
aynadaki görüntü silikleşir, bulanıklaşır, kararır.
Yazıyı bir şiirimden bir bölüm ile bitirelim ki
yeni haftayı şiirle açabilelim.
Şimdilik hoşçakalın.

Gökyüzüne resim çizmek isterseniz
ya da kağıttan gemilere binip
uzak diyarlara açılmak okyanusta
bırakınız hayatınıza girsin şiir
içinize işlesin.
Duymasınlar diye okuduğunuz şiirleri
sessiz söyleyebilirsiniz
korkmayınız.
Kimsa duymasın diye
sessizce de söyleyebilirsiniz
utanmayınız.
Halbuki şiir söyleyebilmeli
tesbih çeken erkek bile
çünkü şiir kendisidir hayatın.


* Orhan Velinin 'Ben Orhan Veli' şiirinden uyarlanmıştır